MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, şantaj
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Mahkemece yapılan yargılamada suça sürüklenen çocuğun yokluğunda kurulan hükmün söz konusu tarihte askerde olmasından dolayı mernis adresine yapılan tebligatın usulsüz olması karşısında, müdafi tarafından verilen temyiz dilekçesi süresinde kabul edilerek gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuğun, olay tarihinden önceki dönemde ... adlı site aracılığıyla tanışmasının ardından zamanla samimiyeti ilerlettiği on dört yaşındaki mağdureyle görüntülü konuştuğu sırada talebi üzerine mağdurenin bilgisayar ekranı karşısında soyunduğu ve mevcut haliyle fiziksel temasın gerçekleşmemesi nedeniyle eylemin cinsel taciz suçunu oluşturduğu anlaşılmakla;
Oluşa uygun kabule göre olay tarihinde on beş-on beş sekiz yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 105/1, 107/1. maddelerinde düzenlenen cinsel taciz ve şantaj suçlarını oluşturup, öngörülen cezaların üst sınırları itibarıyla aynı Kanunun 66/1-e, 66/2. maddelerinde belirtilen 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve zamanaşımını en son kesen 25.02.2014 tarihli mahkumiyet hükmü ile inceleme günü arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince müsnet suçlardan görülen kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 19.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.