Çocuğun cinsel istismarı - şantaj - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9015 Esas 2020/4117 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9015
Karar No: 2020/4117
Karar Tarihi: 19.10.2020

Çocuğun cinsel istismarı - şantaj - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9015 Esas 2020/4117 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, suça sürüklenen çocuğun çocuğun cinsel istismarı ve şantaj suçlarını işlediğine hükmedildiği ve mahkum edildiği belirtilmektedir. Çocuğun, bir web sitesi aracılığıyla tanıştığı mağdur ile görüntülü konuştuğu sırada talebi üzerine mağdurenin bilgisayar ekranı karşısında soyunduğu ve eylemin cinsel taciz suçunu oluşturduğu belirtilmektedir. Ayrıca, suçun işlendiği tarihlerde suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı TCK’nın 105/1 ve 107/1. maddelerinde düzenlenen cinsel taciz ve şantaj suçlarını işlediği ifade edilmektedir. Suçların üst sınırlarının 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımına tabi olduğu ve zamanaşımının en son kesen mahkumiyet hükmü ile inceleme günü arasında geçtiği belirtilmektedir. Bu nedenle, hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince bozulduğu, ancak yeniden yargılamayı gerektirmediği ve müsnet suçlardan görülen kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle düştüğü belirtilmektedir. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı TCK’nın 105/1, 107/1. maddeleri: Cinsel taciz ve şantaj suçlarını düzenler.
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi: Temyiz merciince verilen hükümlerin, hukuki ve fiili sebeplerle bozulması halinde, hükümlerin tamamen veya kısmen bozulmasına karar verilebileceğini belirler.
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi: Hükmün eksik inceleme veya yanılgıdan ileri geldiğine ve bu yüzden çelişki doğduğuna veya kanuna aykırı bulunduğuna kanaat get

14. Ceza Dairesi 2016/9015 E. , 2020/4117 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, şantaj
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Mahkemece yapılan yargılamada suça sürüklenen çocuğun yokluğunda kurulan hükmün söz konusu tarihte askerde olmasından dolayı mernis adresine yapılan tebligatın usulsüz olması karşısında, müdafi tarafından verilen temyiz dilekçesi süresinde kabul edilerek gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuğun, olay tarihinden önceki dönemde ... adlı site aracılığıyla tanışmasının ardından zamanla samimiyeti ilerlettiği on dört yaşındaki mağdureyle görüntülü konuştuğu sırada talebi üzerine mağdurenin bilgisayar ekranı karşısında soyunduğu ve mevcut haliyle fiziksel temasın gerçekleşmemesi nedeniyle eylemin cinsel taciz suçunu oluşturduğu anlaşılmakla;
Oluşa uygun kabule göre olay tarihinde on beş-on beş sekiz yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 105/1, 107/1. maddelerinde düzenlenen cinsel taciz ve şantaj suçlarını oluşturup, öngörülen cezaların üst sınırları itibarıyla aynı Kanunun 66/1-e, 66/2. maddelerinde belirtilen 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve zamanaşımını en son kesen 25.02.2014 tarihli mahkumiyet hükmü ile inceleme günü arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince müsnet suçlardan görülen kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 19.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.