Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/49 Esas 2019/7808 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/49
Karar No: 2019/7808
Karar Tarihi: 10.04.2018

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/49 Esas 2019/7808 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazları reddedilmiş ancak bazı nedenlerle hüküm bozulmuştur. İlk olarak, sanık ile müşteki arasında alt soy, üst soy veya kardeş bağı bulunmadığı ve müştekinin kardeş olmadıklarını beyan ettiği halde sanık hakkında TCK'nin 86/3-a maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza verildiği belirtilmiştir. İkinci olarak, hüküm gerekçe kısmında sanığın katılanı tekme ve yumrukla vurmak suretiyle yaraladığı kabul edildiği halde, hüküm fıkrasında koşullarının oluşmadığı halde 5237 sayılı TCK'nin 86/3-e maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza verildiği ifade edilmiştir. Üçüncü olarak, iddianamede gösterilmeyen maddelerin uygulanması suretiyle sanığa ek savunma hakkı verilmeden işlem yapıldığı ve Anayasa Mahkemesi kararı sebebiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeplerle hüküm, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nin 86/3-a ve 86/3-e maddeleri, 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/49 E. , 2019/7808 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Dosya kapsamına ve nüfus kayıtlarına göre sanık ile müşteki arasında alt soy, üst soy veya kardeş bağı bulunmadığı ve müştekinin kardeş olmadıklarını beyan ettiği halde sanık hakkında TCK"nin 86/3-a maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2) Sanığın, müştekinin ve tanıkların aşamalarda alınan beyanlarında, sanığın müştekiyi tekme ve yumruklarla darp edildiğini ifade ettikleri, müştekinin kendisine silahtan sayılan herhangi bir cisimle vurulduğu yönünde iddiasının olmadığı, müştekinin adli rapor içeriğinde de silahtan sayılan bir cisimle yaralandığına dair herhangi bir bulgunun mevcut olmadığı da dikkate alındığında, hükmün gerekçe kısmında dosya kapsamı ile uyumlu şekilde, sanığın katılanı tekme ve yumrukla vurmak suretiyle yaraladığı kabul edildiği halde gerekçe ile hüküm fıkrası arasında çelişki de yaratacak şekilde, sanık hakkında hüküm kurulurken, koşulları oluşmadığı halde 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Kabule göre;
3) Sanık hakkında düzenlenen iddianamede sevk maddeleri arasında 5237 sayılı TCK"nin 86/3-a ve 86/3-e maddesi gösterilmediği halde, sanığa ek savunma hakkı verilmeden uygulama yapılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 10.04.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.