MAHKEMESİ : Malatya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/11/2013
NUMARASI : 2012/574-2013/566

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalılar T.. Ş.. ve A.. Ş.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı vekili; davalı tarafa ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile kaza yapması neticesinde müvekkiline ait iş yerinin, gözlük çerçevesi ve güneş gözlüklerinin zarar gördüğünü, iş yerinin tamiri boyunca kazanç kaybına uğradığını açıklayıp fazlaya dair haklarını saklı tutarak 23.459,00 TL maddi, şirketin ticari itibarı etkilendiğinden 3.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar A.. Ş.. ve T.. Ş.. vekili, taleplerin fahiş olduğunu, manevi zararın doğmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Davalı Sigorta Şirketi vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulü ile 10.750,00 TL maddi, 2.500,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalılar T.. Ş.. ve A.. Ş.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının ve davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazası nedeni ile maddi-manevi tazminat istemine ilişkindir.
Manevi zararın giderilmesini sağlayan manevi tazminatın amacı, kişilik hakkının ihlal edilmesi sonucunda mağdur olan kişinin yaşadığı fiziksel ve ruhsal acıların, mutsuzluk halinin ona bir miktar para ödenmesi yolu ile ortadan kaldırılmasıdır.(Oğuzman/Öz, Cilt 2, s.245; Kocayusuf paşaoğlu, Necip, “Kişilik Haklarını Koruyan Manevi Tazminat Davasına İlişkin Yeni Gelişmeler (MK.24, BK.49))
818 sayılı BK"nın 47. maddesinde “ Hakim, hususi halleri nazara alarak cismani zarara düçar olan kimseye yahut adam öldüğü takdirde ölünün ailesine manevi zarar namiyle adalete muvafık tazminat verilmesine karar verebilir.” düzenlemesi, 6098 sayılı TBK"nın 56. maddesinde “Hakim, bir kimsenin bedensel bütünlüğünün zedelenmesi durumunda, olayın özelliklerini göz önünde tutarak, zarar görene uygun bir miktar paranın manevi tazminat olarak ödenmesine karar verebilir.Ağır bedensel zarar veya ölüm hâlinde, zarar görenin veya ölenin yakınlarına da manevi tazminat olarak uygun bir miktar paranın ödenmesine karar verilebilir.” düzenlemesi yer almaktadır.
Anılan yasal düzenlemeler ile bedensel zararlar bakımından manevi zararın doğacağı düzenlenmiş olup, somut olayda davacıya ait iş yerinde meydana gelen zarar, bedensel bir zarar olmayıp, tüzel kişinin kişilik haklarına saldırı niteliği de taşımamaktadır. Bu nedenle, davacının manevi tazminat talebinin reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3- Davalı sigorta şirketi tarafından ibraz edilen dekontta davacıya, davadan önce 20.11.2012 tarihinde toplam 7.022,00 TL ödendiği anlaşılmaktadır. Bu durumda mahkemece, davalı sigorta şirketinin davacıya davadan önce ödeme yaptığı hususu göz önüne alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik incelemeye dayalı yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının ve davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile, 2 ve 3 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar T.. Ş.. ve A.. Ş.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar T.. Ş.. ve A.. Ş.."e geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 624,80 TL fazla alınan peşin harcın temyiz eden davacıya geri verilmesine 03.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.