Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/17 Esas 2015/881 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/17
Karar No: 2015/881
Karar Tarihi: 22.04.2015

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/17 Esas 2015/881 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, işitme engelliler merkezi için eğitmen arandığına dair bir ilana başvuran şikayetçiyi dolandırmıştır. Şikayetçi, sanığa internet üzerinden 300 TL havale yapmış ancak sanıkla irtibat kuramamıştır. Dolandırıcılık suçu oluştuğundan sanık mahkum edilmiştir. Ancak, adli para cezasının alt sınırın üzerinde tayin edilmesi yasal gerekçe gösterilmeden yapılamaz. Bu sebeple karar bozulmuş ve hüküm fıkrasından adli para cezasının sırasıyla \"50 gün\" ve \"1.000 TL\" olan kısımları çıkarılarak yerine \"5 gün\" ve \"100 TL\" olan kısımlar eklenmiştir. Hüküm, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri: 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

23. Ceza Dairesi 2015/17 E. , 2015/881 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Şikayetçi tarafından yeni açılacak işitme engelliler merkezi için eğitmen arandığına dair ulusal bir gazeteye verilen ilan üzerine, sanığın şikayetçiyi arayarak işitme engelliler eğitmeni olduğunu, açılacak merkezde çalışmak istediğini ancak ..."ya gelmek için yol parasının olmadığını söylemesi üzerine şikayetçinin sanık tarafından verilen banka hesabına internet üzerinden 300 TL havale yaptığı, paranın sanık tarafından çekilmesine rağmen sanığa ulaşılamadığının iddia edildiği olayda, sanık, tanık ve katılan beyanları, banka dekontu ile tüm dosya kapsamına göre, eylemin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi kanun koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmasa da, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde tayin edilmesi,bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasının uygulanmasına ilişkin olarak sırasıyla “50 gün” ve “1.000 TL” adli para cezası terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla “5 gün” ve “100 TL” adli para cezası ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.