Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/1064 Esas 2022/2085 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasında sözleşmenin feshi ve bedel iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne dair verilen hükmün davalı tarafından, tavzih talebinin reddine dair ek kararın davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalıdan almış olduğu ürünlerin sorunlu olduğunu, yaptığı başvuruya olumsuz yanıt aldığını ileri sürerek, davalıya ödediği tutarın iadesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemec; davanın kabulüne, 25/11/2012 tarihli 003234 sipariş numaralı sözleşmenin feshine, sözleşme nedeniyle davalıya ödenen 9.500TL'nin 500TL'sinin davalıya iadesi tarihinden itibaren davalıdan alınarak davacıya verilmesine dair verilen karar, davalı tarafın temyizi üzerine, Yargıtay (Kapatılan) 13. Hukuk Dairesince verilen 19/12/2018 tarihli ve 2018/878 Esas ve 2018/12401 Karar sayılı kararla; "...Mahkemece sözleşme nedeniyle davalıya ödenen 9.500TL'nin 500TL'sinin davalıya iadesi tarihinden itibaren davalıdan alınarak davacıya verilmesine, denilmek suretiyle infazda tereddüt yaratacak şekilde müphem ve çelişkili hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece, açıklanan yasa hükümleri doğrultusunda davalının sorumlu tutulduğu miktar hakkında açık ve infazda tereddüt yaratmayacak şekilde yeniden karar verilmesi gerekir..." gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda mahkemece; davanın kabulü ile 25/11/2012 tarihli 003234 sipariş numaralı sözleşmenin feshine, sözleşme nedeniyle davalıya ödenen 9.500TL'nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, sözleşme konusu mobilyaların davacıdan alınarak davalıya iadesine karar verilmiş; karar davalı tarafından, davalı tarafın isim değişikliğine yönelik tavzih talebinin reddine dair ek karar ise, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2)Davacının ek karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
HMK'nın 183. maddesine göre; tarafların veya mahkemenin dava dosyasında bulunan belgelerdeki açık yazı ve hesap hataları, karar verilinceye kadar düzeltilebilir.
Aynı Kanun'un 304. maddesi uyarınca; hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hatalar, mahkemece resen veya taraflardan birinin talebi üzerine düzeltilebilir.
Somut olayda; davacı dava dilekçesinde, davalı firmayı "..." olarak göstermiş, karar tarihinden sonra, verdiği 10/07/2019 tarihli dilekçe ile davalı tarafın ünvanını yanlış gösterildiğini bildirerek bu hususun da düzeltilmesini talep etmiş, ancak mahkemece 16/07/2019 tarihli ek karar ile tavzih isteminin reddine karar verilmiştir.
Dava dilekçesine ekli ödemelere ilişkin belgede " M.H.S ... San. İnş. San. ve Tic.Ltd.Şti." ne ait şirket kaşesinin bulunduğu, davalının da yargılama sırasında ödemelere ilişkin belgelere bir itirazının bulunmadığı görülmüştür.
Bu itibarla mahkemece; dava dilekçesi içeriği ve ödeme belgesi üzerindeki şirket kaşesinden davalının ünvanının "M.H.S ... San. İnş. San. ve Tic.Ltd.Şti." olduğu, davacı tarafça davalının unvanının dava dilekçesinde eksik gösterildiği anlaşılmakla; talebin, HMK'nın 304 üncü maddesi uyarınca maddi hatanın düzeltilmesi şeklinde yorumlanması suretiyle davalı tarafın ünvanının düzeltilmesi gerekirken, yazılı şekilde reddi doğru değildir.
Ne var ki, yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden ek kararın kaldırılması ve kararın düzeltilerek onanması HUMK'nın 438/7. maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle 16/07/2019 tarihli ek karar kaldırılarak, gerekçeli karar başlık bölümünde yer alan davalı " ..." ifadesi çıkarılarak yerine, " M.H.S ... San. İnş. San. ve Tic.Ltd.Şti." ifadesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 486,70 TL bakiye temyiz harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, 6100 sayılı HMK'nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nın 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 09/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.