Mala zarar verme - hakaret - tehdit - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/4798 Esas 2019/2793 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4798
Karar No: 2019/2793
Karar Tarihi: 27.02.2019

Mala zarar verme - hakaret - tehdit - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/4798 Esas 2019/2793 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme ve hakaret suçlarından mahkumiyet kararı verilmiş, ancak adli para cezası 3000 TL'yi geçmediği için temyiz edilemez hükümler kapsamında olduğu için sanığın temyiz talebi reddedilmiştir. Ancak tehdit suçu yönünden yapılan temyiz incelemesinde, suç tarihi itibariyle sanığın uzlaştırma kapsamına alındığı belirtilerek, uzlaştırma işlemi yapılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı CMK'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 5271 sayılı CMK'nun 253. maddesi ve eklenen fıkrası, 5237 sayılı TCK'nun 106/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nun 317. ve 321. maddeleri kararda geçmektedir.

8. Ceza Dairesi 2017/4798 E. , 2019/2793 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında mala zarar verme ve hakaret suçları yönünden yapılan temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere ilişkin olarak, sanık hakkında doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık hakkında tehdit suçu yönünden yapılan temyiz incelemesinde;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve suç tarihi itibariyle sanığa isnat edilen 5237 sayılı TCK.nun 106/1. maddesi kapsamındaki suçun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeksizin hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.