Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7799 Esas 2020/4108 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7799
Karar No: 2020/4108
Karar Tarihi: 19.10.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7799 Esas 2020/4108 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuyla ilgili davada sanıkların müşterek suç işlemediklerine ve suça bilinçli iştirak ettiklerine dair yeterli delil bulunmadığı gerekçesiyle beraatlerine karar vermemişlerdir. Bunun yerine, sanıkların suça iştirak ettiklerine hükmederek mahkumiyet kararı vermişlerdir. Ancak mağdurenin yaşının büyük olduğunu bilen sanığın olayda tam kusurili olmadığı gerekçesiyle adaletli bir ceza verilebilmesi için hata hükümlerinin uygulanması gerektiğini tartışmadan mahkumiyet hükmü kurulması, hukuki açıdan yanlış olmuştur. Bu nedenle, hükümler bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 30. maddesi (kasten suça iştirak)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 230. maddesi (eksik gerekçe ile hüküm kurulması)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (bozma sebepleri)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi (kararın bozulması)

14. Ceza Dairesi 2016/7799 E. , 2020/4108 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, suç tarihinden önce on beş yaşından küçük mağdurenin, duygusal ilişki yaşadığı sanık ..."la buluşup onun evine gitmesinin ardından, mağdurenin babası sanık ... ile ...’ın babası diğer sanık ...’ın, fiili durumu kabullenip mağdure ile ..."ın gayri resmi evlenerek birlikte yaşamalarına izin vermek zorunda kaldıkları ve olayın oluş şekli ile içinde yaşanılan toplumun yaşam koşulları nazara alındığında ... ile ...’ın atılı suça bilinçli iştiraklarının söz konusu olmadığı gözetilerek beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Sanık ...’ın, mağdurenin yaşının büyük olduğunu bildiğine ilişkin aşamalardaki istikrarlı savunması ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK"nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra hükme varılması gerekirken eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.