Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/12296 Esas 2018/418 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/12296
Karar No: 2018/418
Karar Tarihi: 06.02.2018

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/12296 Esas 2018/418 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen tefecilik suçuna ilişkin mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Ancak, Hazine vekilinin usul gereği katılma talebi bulunmadığı ve katılan sıfatı kazanamadığından temyiz isteği reddedildi. Yapılan yargılama ve delil değerlendirmeleri sonucunda sair temyiz itirazlarının reddine karar verildi. Ancak, kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK'nın 53/1-2-3. maddelerinin uygulanmaması kanuna aykırı bulunduğundan ve sanık müdafiin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hüküm bozuldu. Yeniden düzenlenen hüküm fıkrasında sanık hakkında yönetmelik gereği gerekli olmayan bazı uygulamaların yapıldığı belirtildi. Kararda, sanığın bazı haklarından yoksun bırakılması kararının Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararına uygun bir şekilde değiştirilmesi talep edildi. Buna göre, sanık hakkında TCK'nın 53/1. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması kararı verilirken, kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında ise kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğu kararı uygulanmamasına hükmedildi. Kanun maddeleri ise şöyle: TCK'nın 53/1-2-3. maddeleri, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve CMUK'un 317. ve 321. maddeleri.

5. Ceza Dairesi 2014/12296 E. , 2018/418 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Duruşma gününü bildiren davetiye tebliğ edilmesine rağmen duruşmaya gelmeyen ve usulüne uygun katılma talebi bulunmayan Hazinenin katılan sıfatını kazanamadığı ve kararı da temyiz hakkı olmadığından, Hazine vekilinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin sanık müdafiin temyiz itirazlarıyla sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nın 53/1-2-3. maddelerinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan 11. bendin çıkarılarak yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda 53/1. maddesinde yazılı haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluklarının ise
uygulanmamasına" şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.