5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/35405 Esas 2020/2470 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/35405
Karar No: 2020/2470
Karar Tarihi: 04.03.2020

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/35405 Esas 2020/2470 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi, 5846 sayılı kanuna aykırılık suçu sebebiyle mahkumiyet kararı vermiştir. Dosya incelendikten ve temyiz isteği reddedildikten sonra, suçun gerektirdiği cezanın türüne ve üst sınırına göre davanın 8 yıllık olağan veya 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresine tabi bulunduğu tespit edilmiştir. Suç tarihinden inceleme tarihine kadar geçen 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olması sebebiyle, hüküm bozulmuştur ve kamu davası düşmüştür. Kanun maddeleri ise; 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'nun 71. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddeleridir.

19. Ceza Dairesi 2019/35405 E. , 2020/2470 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Suç tarihi itibariyle sanığa isnat edilen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre davanın 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan, 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresine tabi bulunması, suç tarihinden inceleme tarihine kadar 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"nin 322. maddesinin verdiği yetkiyle, 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi uyarınca gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle KAMU DAVASININ DÜŞMESİNE, 04.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.