13. Ceza Dairesi Esas No: 2018/9517 Karar No: 2019/2059 Karar Tarihi: 12.02.2019
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/9517 Esas 2019/2059 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum olduğu ve mala zarar verme suçundan tayin edilen 2.000 TL adli para cezasının doğrudan kesin olduğu için temyizi mümkün olmadığı karara bağlanmıştır. Ancak, hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçları için, suçun önem ve değeri, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılarak hüküm verilmesi gerektiğine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde ve TCK'nın 61. ve 53. maddeleri kararda geçmektedir. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi için de Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan kısmi iptal kararı göz önünde bulundurulmuştur.
13. Ceza Dairesi 2018/9517 E. , 2019/2059 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2000 TL olan adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, sanığın temyiz talebinin CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, II-Sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde; Müştekiye ait işyerinden çalınan malzemelerin değeri gözetildiğinde sanık hakkında TCK"nın 61. maddesi uyarınca suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılarak hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmnadığından bozma sebebi yapılmamıştır. 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması sırasında, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kısmi iptal kararının da nazara alınarak, infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 12/02/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.