5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/373 Esas 2020/2469 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/373
Karar No: 2020/2469
Karar Tarihi: 04.03.2020

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/373 Esas 2020/2469 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 5846 sayılı Kanuna aykırılık eylemiyle ilgili olarak mahkemece verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşmesinden sonra denetim süresi içinde yaralama suçu işlemiş ve bu suç nedeniyle hüküm kesinleşmiştir. Ancak suç tarihinde sanığın lehine olan zamanaşımı, karar tarihi itibariyle gerçekleşmiş olmasına rağmen gözetilmemiştir. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmuş ve kamu davası düşmüştür. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5846 Sayılı Kanun'un Aykırılık Suçu
- CMK'nin 231/8-c Maddesi
- 765 Sayılı TCK'nin 102/4 ve 104/2 Maddeleri
- 5320 Sayılı Kanun'un 8/1 Maddesi
- 1412 Sayılı CMUK'nin 321. Maddesi
- 5271 Sayılı CMK'nin 223/8 Maddesi

19. Ceza Dairesi 2020/373 E. , 2020/2469 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluşturduğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelenmede;
Sanık hakkında 23.05.2004 suç tarihli 5846 sayılı Kanuna aykırılık eylemiyle ilgili olarak mahkemece verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 09.02.2009 tarihinde kesinleştiği, sanığın denetim süresi içinde 22.04.2013 tarihinde işlediği yaralama suçu nedeniyle kurulan hükmün kesinleşmesi ve ihbarı üzerine hükmün açıklandığı, CMK’nin 231/8-c maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarih ile sanığın denetim süresi içinde yeni suç işlediği tarih arasında zamanaşımının durduğu kabul edilerek yapılan incelemede; suç tarihi itibariyle sanığın lehine olan 765 sayılı TCK’nin 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık olağanüstü zamanaşımının karar tarihi itibariyle gerçekleşmiş bulunduğunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"nin 322. maddesinin verdiği yetkiyle, 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi uyarınca KAMU DAVASININ DÜŞMESİNE, 04.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.