
Esas No: 2016/12940
Karar No: 2019/10696
Karar Tarihi: 15.05.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/12940 Esas 2019/10696 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin Davalı ... Genel Müdürlüğünün asıl işveren olduğu Makine İmalat ve Donatım Daire Başkanlığında güvenlik görevlisi olarak 07.08.2006-23.08.2014 tarihleri arasında, çalışılan dönem içerisinde yemek ve çay molası olmaksızın haftalık 45 saatin üzerinde çalıştığını, hafta tatili kullanmadığını, resmi ve dini bayramlar ile genel tatil günlerinde de çalıştığını, fazla çalışma ücreti, gece vardiyası ek ücreti, hafta tataili ücreti verilmediğini ve yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, ödenmeyen işçilik alacakları sebebi ile iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre ve özelikle mahkeme gerekçesinde, "...iş akdinin haklı sebeple feshedildiğini ispatla yükümlü olan davalının haklı fesih olgusunu ispatlayamadığı bu nedenle davacının kıdem tazminatı almaya hak kazandığı ancak, belirsiz süreli iş sözleşmesini haklı bir nedeni olmaksızın ve usulüne uygun bildirim öneli tanımadan fesheden davacının ihbar tazminatı almaya hak kazanamadığı" belirtilerek ihbar tazminatı talebinin reddine karar verilmiş ise de; davacının ödenmeyen işçilik alacakları sebebiyle iş akdini haklı nedenle feshettiği anlaşılmakla, kıdem tazminatı talebinin kabulünün ve ihbar tazminatı talebinin reddinin bu gerekçe ile netice itibariyle yerinde olduğu anlaşılmakla davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Somut olayda, davacı tarafından dava dilekçesinde kıdem ve ihbar tazminatı bakımından en yüksek mevduat faizi, diğer alacaklar bakımından ise yasal faiz yürütülmesi talep edilmiş olup; ıslah dilekçesinde talep konusu tüm alacaklar bakımından en yüksek mevduat faizi yürütülmesi talep edilmiştir. Hal böyle olunca, davacının talebini aşacak şekilde, mahkemece fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı bakımından dava dilekçesindeki miktarlar yönünden de en yüksek mevduat faizi yürütülmesi hatalı ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç: Temyiz konusu kararın hüküm fıkrasının dördüncü bendinde yer alan;
“2.573,85-TL brüt fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bu alacağın 20-TL"lik kısmına dava tarihi olan 29/08/2014 tarihinden itibaren, geriye kalan kısmına ıslah tarihi olan 31/12/2015 tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizinin uygulanmasına, fazlaya ilişkin talebin REDDİNE,” bölümünün hüküm fıkrasından tamamen çıkartılarak yerine; “2.573,85 TL brüt fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bu alacağın 20,00 TL"lik kısmına dava tarihi olan 29/08/2014 tarihinden itibaren en yüksek mevduat faizini aşmamak üzere yasal faizin, geriye kalan kısmına ıslah tarihi olan 31/12/2015 tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizinin uygulanmasına, fazlaya ilişkin talebin REDDİNE,” ibaresinin yazılmasına;
Temyiz konusu kararın hüküm fıkrasının altıncı bendinde yer alan;
"809,28-TL brüt ulusal bayram ve tatil günleri alacağının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bu alacağın 10-TL"lik kısmına dava tarihi olan 29/08/2014 tarihinden itibaren, geriye kalan kısmına ıslah tarihi olan 31/12/2015 tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizinin uygulanmasına, fazlaya ilişkin talebin REDDİNE," bölümünün hüküm fıkrasından tamamen çıkartılarak yerine;
"809,28 TL brüt ulusal bayram ve tatil günleri alacağının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bu alacağın 10,00 TL"lik kısmına dava tarihi olan 29/08/2014 tarihinden itibaren en yüksek mevduat faizini aşmamak üzere yasal faizin, geriye kalan kısmına ıslah tarihi olan 31/12/2015 tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizinin uygulanmasına, fazlaya ilişkin talebin REDDİNE," ibaresinin yazılmasına hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.