Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5778 Esas 2022/1053 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK'nın 89/1, 22/3, 62/1, 52/2-4 ve CMUK’un
326/son maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan “Basit Yargılama Usulü” başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan “Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve / veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.” şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamı üzerine yapılan yargılama sırasında, bu hükümlerin uygulanmaması yönünde karar verildiği anlaşılmakla, tebliğnamede bu konuda bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre;
Kararın tefhim edildiği tarihte, Eskişehir L tipi Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olduğu anlaşılan, savunmasının tespit edildiği 17/12/2019 tarihli duruşmada bağışık tutulmaya yönelik talebi bulunmayan ve duruşmaya getirilmesine gerek olmadığına ilişkin hakkında herhangi bir karar da verilmeyen sanığın, yokluğunda yargılamaya devamla karar duruşmasında hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle CMK'nın 196/5. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca kısmen isteme uygun olarak, sair yönler incelenmeksizin BOZULMASINA, 14/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.