Davacılar ..., ..., ve ... adına Av. ... ile davalılar 1-... adına Av. ... 2-... 3-... adına Av. ... arasındaki dava hakkında Ankara 40. İş Mahkemesinden verilen 07/05/2019 günlü ve 2016/1801 Esas-2019/216 Karar sayılı karara karşı davacılar ve davalılardan ... avukatları tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesinin 11/06/2020 gün ve 2019/3756 Esas-2020/1248 Karar sayılı hükmün, Dairemizin 27/04/2021 tarih 2020/9417 Esas-2021/6021 Karar sayılı ilamı ile reddine karar verilmiştir. Davacılar vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesinin son fıkrası hükmüne göre İş Mahkemelerinden verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna başvurulamaz.
25.10.2017 tarihinde yürürlüğe giren 7036 sayılı yeni İş Mahkemeleri Kanunu"nun 7. maddenin 3. fıkrasına göre “12/01/2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun kanun yollarına ilişkin hükümleri, iş mahkemelerince verilen kararlar hakkında da uygulanır.” geçici 1. maddenin 4. fıkrasına göre de “İlk Derece Mahkemeleri tarafından bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce verilen kararlar, karar tarihindeki kanun yoluna ilişkin hükümlere tabidir.”
Dairemiz kararında maddi hata bulunmadığı gibi 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nda, Yargıtay kararlarına karşı karar düzeltme yoluna başvurulabileceğine ilişkin bir hüküm bulunmadığı da dikkate alınarak, davacılar vekilinin dilekçesinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten ötürü karar düzeltme talebinin REDDİNE, yatırılan karar düzeltme harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14/09/2021 gününde oybirliği ile karar verildi.