Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/859 Esas 2019/1747 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/859
Karar No: 2019/1747
Karar Tarihi: 19.02.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/859 Esas 2019/1747 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, müvekkilinin davalıların aracının çarpması sonucu sağ ayağının kırıldığını ve bakıma muhtaç durumda olduğunu iddia ederek, 4.000,00 TL bakıcı gideri ve 10.000,00 TL manevi tazminat talep etmiştir. Mahkeme, maddi tazminat talebini reddederken, manevi tazminat talebini kısmen kabul etmiş ve 2.000,00 TL manevi tazminata hükmetmiştir. Temyiz eden davalı ... vekilinin temyiz istemi, hüküm kesin olduğundan reddedilmiştir. Kararda 6100 Sayılı HMK'nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK'nun 427. maddesi ile temyiz kesinlik sınırının 2.270,00 TL'ye çıkarıldığı belirtilmiştir.
Kanun maddeleri: 6100 Sayılı HMK'nun geçici 3/2 maddesi, mülga 1086 Sayılı HUMK'nun 427. maddesi.

17. Hukuk Dairesi 2019/859 E. , 2019/1747 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların sürücüsü ve işleteni olduğu aracın yaya müvekkiline çarpması neticesi müvekkilinin sağ ayağında kırık meydana geldiğini, bakıma muhtaç durumda bulunduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 4.000,00 TL bakıcı giderinin, 10.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı sürücü ... vekili, davacının yaşlı olması nedeniyle kazadan önce de bakıcısı bulunduğunu, bakıcı giderinin kaza ile ilgisinin olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Davalı ..., davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, Dairemizin ilgili bozma ilamına uyulmasına karar verilerek toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacıların maddi tazminat davalarının reddine, davacıların manevi tazminat davalarının kısmen kabulü ile 2.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara ödenmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2017 tarihinden itibaren 2.270,00 TL"ye çıkarılmıştır.
Mahkemece 2.000,00 TL manevi tazminata hükmedildiğinden, hüküm davalı ... yönünden kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."e geri verilmesine 19/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.