Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2020/1150 Esas 2020/8245 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1150
Karar No: 2020/8245
Karar Tarihi: 23.12.2020

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2020/1150 Esas 2020/8245 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından verilen kararda, alacak davasının kısmen kabul edilmesine dair ilk derece mahkemesi kararının istinaf başvurularının esastan reddedilmesine karar verilmiştir. Davacı tarafın temyiz istemi, miktar itibariyle reddedilirken, davalı tarafın katılma yoluyla temyiz istemi de reddedilmiştir. Karara göre, istinaf incelemesi sonucunda verilen karar kesin niteliktedir ve kanun maddeleri gereği, kesin olan kararlar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Ayrıca, 6763 sayılı yasa ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek 1 inci madde uyarınca, aynı Kanunun 362 nci maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01/01/2018 tarihinden itibaren 47.530 TL'ye yükseltilmiştir.

3. Hukuk Dairesi 2020/1150 E. , 2020/8245 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 4. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının kısmen kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; tarafların istinaf başvurularının esastan reddine yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davacı vekili ve katılma yoluyla davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1) Davacı tarafın temyiz isteminin incelenmesinde;
6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı HMK"na eklenen ek 1 inci madde uyarınca, aynı Kanunun 362 nci maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01/01/2018 tarihinden itibaren 47.530 TL"ye çıkartılmıştır.
İstinaf incelemesi sonucunda verilen karar, davacı yönünden kesin niteliktedir. HMK"nın 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanunun 352 nci maddesi uyarınca, kesin olan kararlar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Bu itibarla, davacı tarafın temyiz isteminin miktar itibariyle reddi gerekir.
2) Davalı tarafın katılma yolu ile temyiz isteminin incelenmesinde;
Davalı vekili, kararı tebliğden sonraki iki hafta içinde temyiz etmemiş ancak karşı tarafın temyiz dilekçesine verdiği cevapla birlikte (katılma yoluyla) temyiz etmiştir.
Ancak; katılma yoluyla temyiz hakkı, asıl temyiz talebine sıkı sıkıya bağlı bir hak olup, karşı tarafın temyiz dilekçesinin normal temyiz süresi içerisinde ve temyizi kabil bir karara karşı verilmiş olması koşulu ile sınırlandırılmıştır.
Davacı tarafın temyiz istemi, yukarıda birinci bentte açıklandığı üzere reddedilmiştir. Bu itibarla, davalı tarafın katılma yoluyla temyiz isteminin de reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda birinci ve ikinci bentte açıklanan nedenlerle davacı ve davalı tarafın temyiz istemlerinin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 23/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.