Esas No: 2021/2639
Karar No: 2022/1023
Karar Tarihi: 14.02.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2639 Esas 2022/1023 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi, suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçundan gözaltında ve tutuklu kalan davacıya verilen tazminat miktarını kısmen kabul etti ancak yapılan istinaf sonucu manevi tazminatın artırılması suretiyle hükmün düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi karar verildi. Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısı, kesinlik sınırının dikkate alınarak hükmün kesin olduğu gerekçesiyle temyiz isteminin reddedilmesini talep etti. Davacı tarafından ise gözaltı tarihinden faiz işletilmesi talep edilmesine rağmen kararda faiz başlangıç tarihinin gösterilmemesi nedeniyle hüküm bozuldu ve düzeltildi. Kararda, 6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 42. maddesinde yer alan temyiz sınırı ve hükmedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin reddedildiği belirtildi. Kararın detayları 5271 sayılı CMK'nın 303/1. maddesi gereğince düzeltilerek, dosyanın bir örneği Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi'ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na gönderildi. Kararda, 5271 sayılı CMK'n
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 19.04.2017 tarihli, 2017/150 Esas, 2017/883 Karar sayılı " düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine " ilişkin kararı Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısı ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 41.530 TL olduğu ve suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçundan 27.02.2007 – 16.04.2007 tarihleri arasında 1 ay 20 gün gözaltında ve tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 2.144,64 TL olması nedeniyle hükmün Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve hükmedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz istemin CMK'nın 298. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE;
2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Tazminat talebinin dayanağı olan Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/214 Esas – 2016/114 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçundan 27.02.2007 – 16.04.2007 tarihleri arasında 1 ay 20 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 30.06.2016 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının gözaltı-tutukluk ve aracına el konulduğu gerekçesi ile 65.000 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece gözaltı ve tutukluluk süresi için 644,44 TL maddi, 700 TL manevi tazminatın yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, el koymadan kaynaklı talebin ise reddine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda manevi tazminatın 1.500 TL’ye yükseltilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Davacı tarafça hükmedilecek tazminat miktarlarına gözaltı tarihinden faiz işletilmesi talep edilmesine rağmen kararda faiz başlangıç tarihinin gösterilmemesi;
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5271 sayılı CMK'nın 303/1. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı madde uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün 1 numaralı bendinde yer alan “ yasal faizi ” ibaresinden önce gelmek üzere hüküm fıkrasına “27.02.2007 tarihinden” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi'nin 19.04.2017 tarihli, 2017/150 Esas, 2017/883 Karar sayılı kararına karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesi'ne; kararın bir örneğinin de Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi'ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na GÖNDERİLMESİNE; 14.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.