Mahkemesi :Tüketici Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı-birleşen dosya davacısı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Asıl dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan menfi tespit ve istirdat, birleşen dava ise bakiye iş bedelinin tahsili için başlatılan takibe vaki itirazın iptâline ilişkin olup, mahkemece asıl davanın kısmen kabulüne, birleşen davanın reddine dair verilen karar, davalı-birleşen dosya davacısı vekilince temyiz olunmuştur.
Davacı iş sahibi vekili, davalı yüklenici ile ön protokol yaparak beğendiği ev eşyasının yapımı konusunda 13.04.2014 tarihli sözleşme imzaladıklarını, nakit ve kredi kartı çekimi ile 2.000,00 TL ödendiğini, ürünlerin teşhir ürünü olduğunu anlayınca malı almaktan vazgeçtiğini, bedelin iadesi için çekilen ihtarnameye rağmen bedel ödenmediği gibi, bakiye iş bedelinin tahsili için takip başlatıldığını, borçlu olmadığının tespiti ile ödenen 2.000,00 TL nin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı yüklenici vekili ise cevap dilekçesiyle davanın reddini dilemiş ve birleşen dava ile bakiye iş bedelini istemiştir.
Mahkemece, uyuşmazlığın satış sözleşmesi hükümlerine göre ve Tüketici Yasası kapsamında değerlendirilip davacının cayma hakkını kullandığı gerekçesiyle asıl dava ve birleşen dava sonuçlandırılmış ise de, taraflar arasında imzalanan 13.04.2014 tarihli sipariş sözleşmesinde bulunan ürünlerin özel imalât olduğu ve teslimin de 2014 yılı Ağustos ayında olduğu, keza bilirkişilerce de, eser özleşmesi kapsamında sipariş edilen bir imalât bulunduğu anlaşılmaktadır. Sözleşme tarihinde yürürlükte bulunan 4822 sayılı Yasayla değişik 4077 sayılı Yasa"nın 4. maddesi satış hükümlerini düzenlemiş olup, eser sözleşmeleri bu Yasa kapsamında olmayıp, Borçlar Kanunu hükümleri uyarınca değerlendirme yapılmalıdır. Sözleşme tarihinde yürürlükte bulunan 6098 sayılı TBK"nın 470. maddesi uyarınca eser sözleşmesi ilişkisi kurulduğuna göre iş sahibinin sözleşmeden cayması ancak “eser” sözleşmesi ilişkilerini düzenleyen maddeler uyarınca yapılabilir. Mahkemece alınan bilirkişi raporunda eserin ayıplı olmadığı gibi teşhir ürünü de olmadığı anlaşıldığına göre, yüklenici edimini ifa etmiş olup, iş sahibi hakedilen iş bedelini ödemekle yükümlüdür.
6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun 28.05.2014 tarihinde yürürlüğe girmiş olup, geçici madde 1. maddenin (2). fıkrası uyarınca, sözleşmenin yapıldığı tarihteki kanun hükümleri uygulanması gerekir. Anılan maddenin (2)/a fıkrası kapsamında bir iddia da ileri sürülmemiştir. Bu durumda mahkemece asıl davanın reddi ile birleşen davada bakiye alacak konusunda değerlendirme yapılıp, bahse konu mobilya takımının davacıya teslimi koşuluyla hesaplanacak bakiye iş bedeli üzerinden itirazın iptâline ve icra inkâr tazminatı isteminin koşulları oluşmadığından reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde satım sözleşmesi ilişkisine dayalı ve sözleşme tarihinde yürürlükte bulunmayan 6502 sayılı Yasa uyarınca cayma hakkının kullanıldığından bahisle hüküm kurulması hatalı olmuş, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı-birleşen dosya davacısı tarafından temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı-birleşen dosya davacısına geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 06.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.