Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/21957 Esas 2019/10682 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin Kdz Ereğli"de yapımını üstlendiği ...Fen Lisesi inşaatında ekip başı olarak 08.01.2013 – 13.02.2014 tarihleri arasında çalıştığını, günlük üretinin 100,00 TL olduğunu, haftanın 6 günü ve ayda bir kez de pazar günü tam gün çalıştığını, müvekkiline ücret ödemesi yapılmadığını ileri sürerek, ücret alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının hizmet süresi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, Sosyal Güvenlik Kurumu hizmet cetvelindeki davacının çalışma günlerinin toplamının 290 gün olduğu ve davacı ile davacı tanık beyanlarına göre de hafta sonu çalışmaları ile birlikte çalışma süresinin 300 gün olduğu kabul edilmiş, Mahkemece sözkonusu hizmet süresine göre yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulmuştur. Ancak kabul edilen çalışma süresi dosya içeriği ile örtüşmemektedir. Davacıya ait hizmet döküm cetveline göre, dava konusu yapılan dönem içinde davalı işyerinden toplam 219 gün bildirim yapıldığı, dinlenen davacı tanıklarının, davacı ile yaklaşık 2-4 ay arası birlikte çalıştıklarını beyan ettikleri, davalı tanığının ise, davacının 2013 yılında işe girdiğini, sürekli çalışmadığını, dönemsel olarak çalıştığını beyan ettiği görülmüştür.
Bu durumda mahkemece yapılacak iş, öncelikle uyuşmazlık konusu dönem için davacının davalı işyerinde çalışma süresini tereddütsüz belirlemek amacıyla; davacının çalışma süresine ilişkin davacı tanıklarının ayrıntılı olarak beyanları alınmalı ve davacı ile birlikte çalıştıkları dönemin tespiti için de davacı tanıklarına ait sigortalı hizmet döküm cetvelleri getirtilmelidir. Yine davalı tanığı davacının sürekli çalışmadığını, dönemsel olarak çalıştığını beyan ettiğinden davalı tanığının da bu konuda ayrıntılı olarak beyanı alınmalıdır. Böylelikle davacının çalışma süresine ilişkin yapılan araştırma genişletilerek tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekmektedir. Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme sonucunda yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.