Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/2194 Esas 2015/870 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2194
Karar No: 2015/870
Karar Tarihi: 22.04.2015

Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/2194 Esas 2015/870 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın alkollü bir şekilde yürürken, bir otobüs durağının camlarını taş atarak kırdığı ve kamu malına zarar verdiği iddia edilmektedir. Sanığın beyanı, görgü ve tespit tutanağına göre, suçu işlediği sabit olduğundan mahkeme tarafından mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, sanığın katılan kurumun zararını giderdiği iddiasıyla yaptığı ödemelerin incelenmesi sonucu, zararın tamamen veya kısmen giderilip giderilmediği konusunda yeterli inceleme yapılmadığı gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 168/2. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesi uyarınca sanığın durumuyla ilgili ayrıntılı inceleme yapılması gerektiği belirtilmektedir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/2. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi

23. Ceza Dairesi 2015/2194 E. , 2015/870 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın suç tarihinde alkollü bir şekilde ... il merkezinde bulunan... Bulvarı üzerinde yürüdüğü sırada, D-400 yolu otogar kavşağında bulunan ve mülkiyeti katılan ... Büyükşehir Belediyesi"ne ait olan otobüs durağının camlarını taş atmak suretiyle kırdığının ve bu şekilde kamu malına zarar verme suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda, sanık beyanı, görgü ve tespit tutanağı ile tüm dosya kapsamına göre, atılı suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmakla, bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın temyiz dilekçesinde katılan kurumun zararını giderdiğini beyan ederek, yaptığı ödemelere ilişkin makbuz fotokopilerini dosyaya ibraz ettiği; söz konusu belgeler incelendiğinde sanığın 03/06/2011, 06/07/2011, 08/08/2011 tarihlerinde “hasar bedeli” adı altında katılan kuruma ödemede bulunduğunun tespit edildiği, buna karşın 26/07/2011 tarihli duruşmaya iştirak eden katılan kurum vekiline sanık tarafından sebebiyet verilen kurum zararının giderilip giderilmediği hususunun sorulmadığı, neticede kayden sabıkasız olan sanık hakkında katılan kurumunun zararının giderilmediğinden bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmadığı anlaşılmakla, sanığın atılı eylem nedeniyle sebebiyet verdiği katılan kurum zararının tamamen veya kısmen giderip gidermediğinin, gidermiş ise hangi tarihte giderdiğinin, kısmi ödeme varsa; 5237 sayılı TCK’nın 168/4. maddesi kapsamında, bu kısmi ödemeye rızası olup olmadığının katılan kurumdan sorularak, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/2. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22/04/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.