Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/930 Esas 2019/3537 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/930
Karar No: 2019/3537
Karar Tarihi: 11.06.2019

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/930 Esas 2019/3537 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda, sanıkların uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkum oldukları belirtilmiştir. Mahkeme, tüm delillerin ve savunmaların değerlendirilmesi sonucu, suçun niteliği ve sanıkların eylemlerinin kesin olarak saptandığına karar vermiştir. Ancak, Adana Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü’nün suça konu uyuşturucu madde numunesinin müsaderesine karar verilmemesi ve Anayasa Mahkemesi’nin TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi sonucunda sanıkların durumlarının yeniden belirlenmesi gerektiği konularında hükümsüz durumlar tespit edilmiştir. Bu nedenle, hükümlerin bozulması ancak bu aykırılıkların yeniden değerlendirilerek düzeltilmesi mümkün olacaktır. Kararda geçen kanun maddeleri ise TCK’nın 191/2, 53.1 ve 53.2 fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesi ile 54.4 fıkrasıdır.

20. Ceza Dairesi 2017/930 E. , 2019/3537 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ADANA 9. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Tebliğnamedeki , sanıkların eylemlerinin nitelendirilmesi yönünden kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturduğuna ve TCK "nın 191/2. maddesi uyarınca hüküm kurulması gerektiğine yönelik görüşe iştirak edilmemiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşıldığından, eylemlere uyan suç tipi ile yaptırımların, aşağıda belirtilen dışında, doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-) Adana Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü"nce suça konu uyuşturucu maddeden alınan şahit numunenin de müsaderesine karar verilmemesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanıkların durumlarının yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunduğunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA; ancak bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1-) Hüküm fıkrasının müsadere ile ilgili bölümünde yer alan " suç teşkil eden maddenin" ibaresinden sonraki bölümün hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine " ve Adana Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü"nce alınan tanık numunesinin 5237 Sayılı TCK"nın 54. maddesinin 4. fıkrası gereğince müsaderesine " ibaresinin eklenmesi,
2-) TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine "Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanıklar hakkında TCK"nın 53. maddesinin 1.ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.