Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/103 Esas 2015/867 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur ...’ nün 1.300 TL emekli maaşını çektiği, evine gitmek üzere dolmuş durağına geldiğinde sanık ..."in mağdurun yanına gelerek kendisini mağdurun oğlunun arkadaşı olarak tanıttığı, mağdurun da sanığa kendisini tanımadığını söylediği, bunun üzerine sanığın "ben oğlunu tanıyorum, seni tanıyorum, kaç sefer evine geldim yemek yedim, ..."dan geldim" dediği ve cebinden bir tomar para çıkardığı, ki adet parayı mağdura vererek paraların 1.000 USD karşılığının 1.500 TL olduğunu, ayır yapacağını söyleyerek mağdurdan 300 TL istediği, verdiği parayı Türk lirasına çevirerek fakirlere vermesini, kalanının da kendisinin almasını söylediği, mağdurun paraya ihtiyacı olmadığını söylemesi üzerine sanığın fakirlere vermesini söylediği, mağdurun "git kuyumcuda bozdur" demesi üzerine sanığın "yok burada vereyim, kimse görmesin" dediği, bunun üzerine mağdurun 300 TL sanığa para verdiği, sanığın da iki adet 1991 yılında tedavülden kalkmış ve hiçbir mali değeri olmayan iki adet 500 Peru dolarını mağdura verdiği, mağdurun parayı bozdurmak için kuyumcuya gittiğinde gerçeği öğrendiği, böylece sanığın hileli söz ve davranışlarla mağdura yaklaşıp hayır yapacağını söyleyerek mağdurdan 300 TL aldığı anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 22.4.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.