14. Ceza Dairesi Esas No: 2019/7892 Karar No: 2020/4089 Karar Tarihi: 15.10.2020
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7892 Esas 2020/4089 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişi hürriyetinden yoksun kılmak suçundan sanığın mahkumiyetine hükmetmiştir. Hükmün gerekçe kısmında, suçun işleniş biçimi, suçun işlendiği zaman ve yer, suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı gibi faktörler göz önünde bulundurularak temel cezanın belirlendiği belirtilmiştir. Ancak hüküm fıkrasında, temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi suretiyle uygulama yapıldığına dair bir ifade yer almaktadır. Bu durumda bozma nedeni belirtilmemiştir ve yapılan incelemede, tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, eleştiri dışında hükmedilen cezanın kanuni sınırlar içinde tayin edildiği tespit edilmiştir. Kararda sanığın yerinde görülmeyen temyiz talebi reddedilerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nın 109/2. maddesidir. Bu madde, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu düzenlemektedir. 5237 sayılı TCK, Türk Ceza Kanunu'dur.
14. Ceza Dairesi 2019/7892 E. , 2020/4089 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Hükmün gerekçe kısmında sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 109/2. maddesi gereğince hüküm kurulurken temel cezanın suçun işleniş biçimi, suçun işlendiği zaman ve yer, suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı gözetilerek bir miktar alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle tayin ve takdir edildiği belirtilip, hüküm fıkrasında da teşdiden ibaresi kullanılmasına rağmen temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi suretiyle uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, eleştiri dışında hükmedilen cezanın nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.