Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/20567 Esas 2022/11405 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Anayasa Mahkemesi'nin 25/06/2020 tarihli, 2020/16 Esas ve 2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile 17/10/2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile yeniden düzenlenen ve 5271 sayılı CMK’nun 251/1. maddesinde hüküm altına alınan basit yargılama usulüne ilişkin aynı Kanunun geçici 5/1-d bendinde yer alan “...kovuşturma evresine geçilmiş...” ibaresinin Anayasa'ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmesi, aynı şekilde 16.03.2021 tarihli, 31425 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 14.01.2021 tarih ve 2020/81 E., 2021/4 K. sayılı kararı ile yargılama aşamasında olup, henüz kesinleşmiş hükümle sonuçlanmamış dosyalar yönünden, ceza miktarı üzerinde fail lehine etki doğuracağı, bu nedenle belirli bir tarih itibariyle hükme bağlanmış olan dosyalarda basit yargılama usulünün uygulanmamasının Anayasa'nın 38. maddesine aykırı olduğu gerekçesiyle 7188 sayılı Yasanın 31. maddesiyle eklenen Geçici 5. maddenin (d) bendinde yer alan "...hükme bağlanmış..." ibaresinin iptal edildiği de dikkate alınmak suretiyle, TCK'nun 7. ve CMK’nun 251. maddeleri uyarınca sanığın eyleminin “basit yargılama usulü” yönünden yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
Her ne kadar sanığın yetkilisi olduğu iş yerinde elektronik kimlik bilgisi değiştirilmiş cihazların müştekilerin bilgi ve rızası dışından MCKS'ne kaydının gerçekleştirildiği iddiasıyla 5809 sayılı Kanunun 5809 sayılı Kanunun 55/2. maddesi delaletiyle aynı Kanunun 63/9. maddesi uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmışsa da, Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumunun 18/03/2015 tarihli yazısına göre suça konu cihazların klon kaydının olmadığının belirtilmesi karşısında, sanığın eyleminin her bir müştekiye yönelik ayrı ayrı olmak üzere 5809 sayılı Kanunun 56/4. maddesi delaletiyle aynı Kanunun 63/10-2. cümlesine uyduğu ve bu madde uyarınca her bir müştekiye yönelik eylem sebebiyle ayrı ayrı ön ödeme ihtaratı düzenlenerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken yazılı şekilde aynı Kanunun 63/9. maddesi uyarınca hükümler kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.