Danıştay 4. Daire 2016/16996 Esas 2021/2209 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/16996
Karar No : 2021/2209

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Hazır Yemek Gıda İthalat İhracat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Hazır yemek imalatı faaliyetiyle iştigal eden davacı adına, kayıt dışı hasılat elde ettiğinden bahisle düzenlenen vergi inceleme raporlarına istinaden re'sen tarh edilen 2013/1-3,4-6,7-9,10-12 dönemlerine ilişkin geçici vergiler ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporunda; davacı şirketin maliyetini yanlış beyan ettiğinden hareketle yeniden maliyet hesabı yapıldığı, ilgili döneme ait satışları incelenerek tabldot satış fiyatının 4,00 TL olarak esas alındığı ve ilgili yıla ait ayrıntılı gelir tablosunda kârlılık oranı %14,31 olarak tespit edildiğinden bu oran esas alınmak suretiyle maliyetin hesaplandığı, ancak davacının ilgili yıla ait bütün satışları incelendiğinde 4,00 TL olarak satılan tabldot adetinin bütün satışları içinde binde 16'ya tekabül ettiği ve bu tutarın tüm satışlar için esas alınmasının doğru olmadığı, ayrıca vergi müfettişi tarafından davacının defter ve belgelerinin ihticaca salih olmadığı kabul edilmesine rağmen defter ve belgelerin aleyhe delil olarak kabul edildiği, ancak davacının lehine olan hususların dikkate alınmadığı ve sektördeki kârlılık oranının araştırılmadığı görüldüğünden eksik incelemeye dayanan cezalı tarhiyatın bu kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı, olayda, matrah farkı doğmasına sebep olan ikinci unsurun davacının pos cihazı ile yapılan satışları ile defterlerinde yer alan kayıtlar arasında tutarsızlık olduğu ve bazı pos cihazı ile yapılan satışları kayıtlarına dahil etmediğinin kabul edildiği, dava dilekçesinde davacı tarafından, kredi kartı ile yapılan tahsilatların, 108-Hazır değerler, 100-Kasa ve 120-Alıcılar hesabına intikal ettirildiği, kayıtlara dahil edilmeyen bir tahsilatın bulunmadığı, banka hesabına giren bir paranın muhasebe kayıtlarına girmemesinin muhasebe tekniği açısından mümkün olmadığı, 108-Hazır değerler hesabına kaydedilen tutarın sadece gün içinde yazar kasa fişi düzenlenmek suretiyle yapılan satışlar için çekilen kredi kartı tutarlarını gösterdiği, pek çok müşterisi ile açık hesap olarak çalıştığı, bu müşterilere satışları cari hesap muavin defterine kaydettiği ve kayıt dışı bir tahsilatı bulunmadığını beyan ettiği görüldüğünden davacının dilekçesinde belirttiği üzere değişik kalemler altında kayıtlar yapıldığı iddiasının incelenmediği ve bu iddianın ticari hayatın olağan akışına uygun olduğu, ayrıca davacının yemektürk kartı ile bazı firmalara sürekli satışı olduğu ve toptan ödeme olabileceği hususunun araştırılmadığı görüldüğünden eksik incelemeye dayanan cezalı tarhiyatın bu kısmında da hukuka uyarlık bulunmadığı, davacıya ait … Bankası hesabına yatırılan 45.850,00 TL nakit paranın kayıtlara dahil edilmediği iddiasına ilişkin olarak ise bu tutarın şirket yetkilisi … tarafından yatırıldığının anlaşıldığı ve vergi müfettişi tarafından bu tutarın herhangi bir mal ve hizmet satışı nedeniyle yatırıldığına ilişkin bir tespit yapılmadığı görüldüğünden cezalı tarhiyatın bu kısmında da hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davalı idare tarafından, yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, inceleme raporunda tespit edilen birim maliyet fiyatının varsayıma dayalı olarak yanlış hesaplandığı, inceleme sırasında şirket yetkilisinin beyan ve ifadelerine başvurulduğu, bunun haricinde herhangi bir karşıt inceleme yapılmadığı ve câri kâr oranlarının tespiti açısından meslek veya ticaret odalarından bilgi istenilmediği, ulaşılan matrah farkının inceleme elemanının kendisi tarafından geliştirilen bir yöntemle belirlendiği, vergi inceleme tutanağının ek 3 ve 4. fatura dökümlerinin yanlış yapıldığı, bazı faturalarda tabldot yemek satış adedi veya kahvaltı satış adeti bilgisine yer verildiği, yapılan karşılaştırma sonucunda matrah farkının hesabında esas alınan Ek 3 tabloda tabldot satış miktarının 201.786 adet değil 201.021 adet, Ek 4 tabloda yer alan yemek satışının 3.295 adet değil 3.195 adet olması gerektiği, inceleme elemanınca birim maliyet fiyatının belirlenmesinde hata yapıldığı, makûl birim satış fiyatı olarak alınan 4,00 TL'lik satışların bütün satışlar içerisindeki oranının sadece %0,16 olduğu, makûl satış fiyatının neden 4,00 TL olarak alındığının somut ve gerçekçi bir şekilde açıklanmadığı, makûl satış fiyatına herhangi bir sektörel araştırma yapılmaksızın %14,31 oranında kârlılık oranı uygulandığı, inceleme sırasında şirket yetkilisi tarafından gayri safi satış kârlılık oranının %10'un üzerinde olmadığı ifade edilmesine rağmen, ayrıntılı gelir tablosuna göre hesaplanan %14,31 kârlılık hesaplamalarının esas alınmasının kendi içinde çelişki oluşturduğu, zira yasal defterlerin ihticaca sahih bulunmamasına rağmen ayrıntılı gelir tablosunun dikkate alınmasının hukuka, teknik ve ticari icaplara aykırılık teşkil ettiği, öte yandan kahvaltı satışları için aynı yöntemin uygulanmadığı, kahvaltı satışlarının birim maliyeti bulunurken şirket yetkilisinin ifadesine itibar edildiği, söz konusu hususun dahi raporun çelişkili olduğunu ortaya koyduğu, tabldot yemek satışına ilişkin olarak ise, inceleme sırasında yapılan satışların toptan satış olduğu ifade edilmesine rağmen perakende satışlar için uygulanan birim satış fiyatının hesaplamada dikkate alınmasının olayın gerçek mahiyetine aykırı olduğu, kredi kartı ile yapılan tahsilatların, 108-Hazır değerler, 100-Kasa ve 120-Alıcılar hesabına intikal ettirildiği, kayıtlara dahil edilmeyen bir tahsilatın bulunmadığı, banka hesabına giren bir paranın muhasebe kayıtlarına girmemesinin muhasebe tekniği açısından mümkün olmadığı, 108-Hazır değerler hesabına kaydedilen tutarın sadece gün içinde yazar kasa fişi düzenlenmek suretiyle yapılan satışlar için çekilen kredi kartı tutarlarını gösterdiği, pek çok müşteri ile açık hesap olarak çalışıldığı, bu müşterilere olan satışların cari hesap muavin defterine kaydedildiği ve kayıt dışı bir tahsilatın bulunmadığı, vergi incelemesi sırasında satışların maliyetini yüksek gösteren maliyet ve gider reddiyatı yapılmadan dönem sonu stok tutarları değişmesine karşın bilanço düzeltmesi yapılmamasının incelemenin eksik olduğunu ortaya koyduğu, inceleme elemanınca yeniden düzenlenen 2013 yılına ilişkin ayrıntılı gelir tablosuna göre gayri safi kârlılık oranının %63,38 olarak hesaplanmasının teknik ve ticari icaplara aykırılık teşkil ettiği, Ankara Ticaret Odası Meslek Komitesinden faaliyet alanındaki gayri safi kârlılık oranı konusunda bilgi talep edildiği, gönderilen cevabi yazıda, kârlılık oranının %10 olabileceğinin belirtildiği, inceleme elemanının belirlediği kârlılık oranının ticaret odasınca sektöre ilişkin olarak bildirilen kârlılık oranından altı kat fazla olduğu, söz konusu fiili durumlara göre yapılan incelemenin gerçeğe ve olayların gerçek mahiyetine uygun olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.