23. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/5002 Karar No: 2019/4888 Karar Tarihi: 25.11.2019
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5002 Esas 2019/4888 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı tarafın kardeşi olan alacaklıya borçlu olduğu iddiasıyla açılan sıra cetveline itiraz davasında, mahkeme davalının gerçekten alacaklı olduğunu ispat etmesi gerektiğini ancak davalının bu konuda yeterli delil sunamadığını ve dosya borçlusunun kardeşi olan alacağının gerçek bir alacak olduğunun kabul edilemeyeceğini belirtmiştir. Temyiz edilen kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle tüm temyiz itirazları reddedilmiş ve karar onanmıştır. Kanun maddelerine dair bilgi ise verilmemiştir.
23. Hukuk Dairesi 2016/5002 E. , 2019/4888 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; davalı tarafından İzmir 2. İcra Müdürlüğü"nün 2012/2649 sayılı dosyası üzerinden muvazaalı olarak borçlu aleyhine icra takibine geçildiğini ve bu dosya üzerinden tanzim edilen 13/08/2015 tarihli sıra cetvelinde de davalı alacağının 1. sırada yer aldığını ileri sürerek 13/08/2015 tarihli sıra cetvelinde davalı için ayrılan 19.750,44 TL"nin davacıya ödenmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur. Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davalı ..."ın kardeşi olan..."tan gerçekten alacaklı olduğu hususunu ispat etmesi gerektiği ancak davalı tarafın sadece alacağın temlik alınmasından önce, alacağını temlik eden kişi tarafından yapılan bir kısım işlemlere dayalı olarak savunmada bulunduğu, başkaca delil getiremediği, salt bu savunmaya dayalı olarak davalı ..."ın dosya borçlusu kardeşi Ercan"dan olan alacağının gerçek bir alacak olduğunun kabulüne imkan bulunmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir. Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.