Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3724 Esas 2022/1084 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK’nın 223/2-c maddesi uyarınca; beraat

Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık müdafinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık müdafinin yüzüne karşı 23.10.2015 tarihinde tefhim edilen hükmü 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 15.12.2015 tarihinde, temyize cevap dilekçesi ile birlikte katılma suretiyle temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında, yasal süresi içinde yapılmayan temyiz isteminin aynı Kanunun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Sanığın idaresindeki otomobil ile olay günü saat 18:10 sıralarında, çizgi ile bölünmüş tek yönlü yol ve meskun mahalde ve azami hız sınırının 50 km/saat olduğu seyir halinde iken, olay yerine geldiğinde, seyrine göre yolun solundan sağına doğru karşıdan karşıya geçmek isteyen yayaya aracın ön kesimi ile çarptığı, kaza tespit tutanağına çarpma noktasının 11 metre ilerisinde duruşa geçtiği ve çarpma noktasının aracın seyrine göre 33 metre gerisinde karşı yol bölümünde, yolda kasis olduğunu belirten levhanın olduğu tespitleri ile olayı dışarıdan gören ve olay günü kolluk tarafından ifadesi alınan tarafsız kamu tanığı ... beyanında özetle; “....yaya karşıdan karşıya geçmek için hareketlendi. Karşıya geçerken solundan gelen araçtan kurtarmak için kendini öne doğru attı, fakat sağından gelen araçtan kurtarmak için durması gerekirken kendisini aracın önüne doğru fırlattı.. araç fren yaptı ama duramadı....” şeklindeki beyanı karşısında; Ankara Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi Başkanlığı’nın “....yakın mesafeden kontrolsüzce seyir yoluna giren yayaya çarpmasıyla meydana gelen olaydaki oluş şartlarında, mevcut verilerle oluşa etken kural ihlali görülmediğinden sonuçta atfı kabil kusuru yoktur....” şeklindeki hükme esas alınan raporun oluşa tüm dosya kapsamına uygun olduğu görülmekle;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sanığın hızlı olduğuna, mahkemede dinlenen tanıkların sanığın aracında bulunan arkadaşları olması nedeni ile taraflı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 15.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.