MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı


KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanığa yükletilen yaralama eylemlerine ve yükletilen suça yönelik katılanlar ... ve ...’nın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2- Sanık hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik temyiz incelemesinde ise; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Hakaret suçunun karşılıklı olarak işlenmesi hâlinde, TCK"nın 129/3 ve CMK"nın 223/4-c maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” dair karar verilirken hüküm kısmında dayanak kanun maddesi olan CMK"nın 223/4-c maddesinin yazılmaması,
Kanuna aykırı, katılan ...’nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi delaletiyle 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi uyarınca, temyiz edilen kararın ilgili kısmına “CMK"nın 223/4-c maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” biçiminde eklenmek suretiyle, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.