Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/73 Esas 2020/4085 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine dair İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 21.03.2019 gün ve 2016/259 Esas, 2019/184 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun düzenlendiği 5237 sayılı TCK"nın 109/2. maddesinde öngörülen temel cezanın, ağırlaştırıcı nedenler nazara alınmaksızın üst sınırının 10 yılın altında olması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesince beraat kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar 5271 sayılı CMK"nın 286/2-g. maddesi gereğince kesin olup temyizi mümkün bulunmadığından, katılan mağdure vekilinin anılan hükme ilişkin temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Mahkeme kararlarının, Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olmasının zorunlu olduğu, bu kapsamda gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınıp reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat ve sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilleri ile bunların hukuki nitelendirmelerinin yapılması suretiyle delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği nazara alındığında, ilk derece mahkemesince sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik tarihlerde mağdureye yönelik gerçekleştirdiği sabit görülen eylemler denetime elverişli olacak şekilde ayrı ayrı açıklanıp, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden, sanığın mağdureye rızası dışında birden çok defa nitelikli cinsel istismarda bulunduğu şeklinde Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141 ve 5271 sayılı CMK"nın 230. maddelerine uygun gerekçe içermeyen hüküm kurulması suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine düzeltilerek esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 04.10.2019 gün ve 2019/1826 Esas, 2019/42 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 15.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.