Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; hüküm taraf vekillerince süresi içinde temyiz edilmiş, davalı vekili tarafından duruşma istemiş ise de; HUMK"nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, iş akdinin işverence haksız nedenle feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil, hafta tatili, asgari geçim indirimi, ücret alacağı ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının aldığı ücret miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacının net 963,54 TL ücret aldığının kabulüne karar verilmiş ise de, İş Mahkemesinin 2012/578 Esas ve 2014/201 Karar sayılı dosyası ile görülen davacının gerçek ücretinin net 1.000,00 TL olduğunun tespitine ilişkin davasında davacının prime esas kazancının yazılı belge ile ispat edilmesi gerektiği, işyeri ve kurum kayıtlarına karşı yazılı belge sunulmadığı anlaşıldığından davanın reddine karar verilmiş ve anılan karar Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin 2014/13195 Esas sayılı kararı ile onanmıştır. Davalı ise davacının kayıtlarda yer alan ücret miktarı ile çalıştığını savunmuş ve davacının fesih tarihinde hizmet döküm cetveline göre asgari ücret aldığı ve dönemin asgari ücretinin brüt 837,00, net 658.95 TL olduğu görülmüştür. Kesinleşen ücret tespitinin reddi kararı tarafları bağlayacağından dava konusu alacağın hesabında davacının ücretinin Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarında belirtilen ücret miktarı olarak dikkate alınması gerekirken hatalı değerlendirme ile davacının ücretinin net 963,54 TL olduğunun kabulü ile alacakların bu ücrete göre hesaplatıp karar verilmiş olması bozma nedenidir.
3-Taraflar arasında davacının asgari geçim indiriminin ödenip ödenmediği ve ödenmeyen ücret alacağı bulunup bulunmadığı konularında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davalı, asgari geçim indirim alacaklarının davacının ücreti ile birlikte banka kanalı ile ödendiğini ileri sürerek delil listesinde davacının banka hesap numarasını bildirmiştir. Mahkemece söz konusu hesap numarasına ait hesap hareketlerini gösterir banka kayıtları getirtilerek davacının ödenmeyen ücret alacağı olup olmadığı ile asgari geçim indirimi alacaklarının ödenip ödenmediği hususunun bir değerlendirmeye tabi tutulması gerekirken eksik inceleme ile sonuca gidilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
4-Kabule göre de;
a-Davacı dava dilekçesinde işten çıkış tarihinin 30.09.2011 tarihi ve ücretinin de net 1.000,00 TL olduğunu iddia ettiği halde seri dosyalar nedeni ile mahkemece kopyala yapıştır yöntemiyle diğer davalardan alındığı anlaşılan gerekçe kısmındaki dava dilekçesinin özetlendiği ilk bölümde bu dava dosyasıyla ilgisi bulunmayacak şekilde işten çıkış tarihinin 30.04.2012 tarihi, ücretinin ise net 1.200,00 TL olarak yazılmış olması hatalıdır.
b-Davacı dini bayramların 1. günü hariç diğer bayram ve genel tatillerde çalıştığını ve ödenmeyen 4 günlük ücret alacağı bulunduğunu iddia etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının iddiası gibi hesaplama yapılarak net 626,56 TL ulusal bayram genel tatil ücret alacağı olduğu tespit edilmiş ve mahkemece 1/3 hakkaniyet indirimi yapılarak hüküm altına alındığı belirtilmiştir. Ancak belirtilen miktarın indirimli hali net 417, 56 TL olduğu halde mahkemece tespit edilen miktarla alakasız bir şekilde brüt 275,00 TL ulusal bayram genel tatil ücret alacağının hüküm altına alınmış olması ve hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının ödenmeyen ücret alacağının net 128,48 TL olduğu tespit edildiği halde mahkemece brüt 128,48 TL ücret alacağının hüküm altına alınması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 30.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.