Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/882 Esas 2022/1080 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK'nın 89/4, 22/3, 62, 51/1-3, 53/6. maddeleri gereğince
mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın idaresindeki otomobil ile olay gecesi saat 00:40 sıralarında meskun mahalde seyir halinde iken, olay yeri kontrolsüz dört yönlü kavşağa geldiğinde, sola dönüş yaptığı sırada, karşı yönden gelen mağdur ... idaresindeki otomobil ile çarpıştığı ve olay yerinden kaçtığı, olaydan 1.5 saat sonra yapılan ölçümde sanığın 2,25 promil alkollü olduğunun ve alınan bilirkişi raporunda sola dönüş kurallarına riayet etmediği için asli kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda; ...’ın aracında bulunan üç kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, araç sürücü ...’un ise Ezine Devlet Hastanesinden alınan geçici doktor raporunda, radyoloji uzmanına danışıldığı ve sol pelvis fraktürü olacak şekilde yaralandığı olayda; her ne kadar mağdurların şikayeti bulunmasa da sanığın eylemin bilinçli taksirle yaralama suçunu oluşturacağı, TCK'nın 89/5. maddesine göre, bilinçli taksirle yaralama suçunun soruşturulmasının ve kovuşturulmasının, aynı Kanunun 89/1. maddesindeki yaralanma hali hariç olmak üzere, şikayete tabi olmadığı, ancak TCK'nın 89. maddesindeki bütün hallerin şikayete tabi olsun veya olmasın CMK'nın 253/1. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olduğu, uzlaşma kapsamında olan suç hakkında soruşturma aşamasında sanığın ve kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanan ...’ın karşılıklı olarak uzlaşmak istediklerini beyan etmelerine rağmen CMK’nın 253. maddesi gereğince sanıkla mağdur ... arasında uzlaştırma işlemleri gerçekleştirilmeden dava açıldığı, kovuşturma aşamasında da, aynı Kanunun 254. maddesi uyarınca bu eksikliğinin giderilmediği anlaşılmakla, mahkemece CMK'nın uzlaşma başlıklı 253. ve 254. madde hükümleri uygulanmak suretiyle sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, uzlaşma işlemleri tamamlanmadan yargılamaya devamla, yazılı şekilde hüküm kurulması;
2- Bozma ilamına uyulduğu takdirde, taraflar arasında uzlaşma sağlanamaz ise; sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçu için TCK'nın 89. maddesinin 1. fıkrasında öngörülen temel ceza miktarı itibariyle, 5271 sayılı CMK'nın, 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile yeniden düzenlenmiş olan ve 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan ''Basit yargılama usulü'' düzenlemesine tabi olacağı; Anayasa Mahkemesinin 19.08.2020 tarihli ve 31218 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan, 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 Esas-2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile, kovuşturma evresine geçilmiş olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan düzenlemenin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararı doğrultusunda CMK'nın 251. maddesi hükümlerinin değerlendirilmesi gerekmesi;
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı sair yönler incelenmeksizin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.