MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 01/05/2006 - 01/09/2009 tarihleri arasında en son aylık 1.000,00 TL net maaşla ayakkabı ustası olarak çalıştığını, iş akdinin işverence haksız olarak feshedildiğini, ücret yanında günlük toplam 7.00-TL"lik yol ve yemek yardımı yapıldığını, davalı işyerinde haftanın 5 günü 08.30- 20.00 saatleri arasında günde 30 dakika ara dinlenmesi yaparak, Cumartesi günleri ise ara dinlenmesi yapmaksızın 08.30 - 13.00 saatleri arasında çalıştığını, çoğu kez hafta içi çıkışlarının 21.00 - 22.00"ye, Cumartesi günlerinde ise çıkışlarının 15.00 - 16.00"ya kadar uzayabildiğini, dini bayramlar ile 29 Ekim dışındaki tüm resmi bayram ve tatillerin tamamında çalışmasına karşın fazla çalışma ücretleri ile tatil çalışma ücretlerinin ödenmediğini, kullandırılmayan ücretli izin haklarının bulunduğunu, davalı işverenin 2009 Ağustos ayı sonunda davacı ile birkaç işçiyi 2 - 3 ay sigortasız çalıştırmak istemesinin çalışanlarca kabul edilmemesi üzerine işine haksız olarak son verildiğini belirterek; kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram- genel tatil, yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işyerinde ücrete tabi çalışan olmadığını, şirketin ayakkabı imalatı ile iştigal eden şirket olduğunu, kesilmiş ayakkabı parçalarını taşeron şahıs şeklinde çalışan kişilere yaptırdığını, davacının da bu şahıslardan biri olup işyerinin kendisine verdiği ayakkabıları dikmekte ve diktiği çift sayısına göre para aldığını, davacının şirkete tabi çalışanı olmadığından işe geliş ve gidiş saatlerini tamamen kendisinin belirlediğini, siparişe göre ayakkabı diktiğinden bedelini de buna göre aldığını, şirket ile davacı arasında kararlaştırılan ücretin çift başına 1.00- TL olduğunu, ayrıca kendisine yol yemek gibi sosyal yardımının yapılmasının da söz konusu olmadığını, davacının halen işyerinde kendisine ait makine ile aynı işi yapmakta olduğunu, işin özelliği gereği davacının vergi mükellefi olması gerekirken bu yola başvurmayıp parça başı iş yaptıkları ticarethanelerde kendilerini sigortalı göstererek, taşeron çalışma yöntemini seçtiğini, bu şekilde çalışan davacıyı davalı işverenin ... sigortasından yararlanması için sigortalı gösterdiğini, ancak davacının davalı şirket çalışanı olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdinin davalı işveren tarafından ihbar önellerine uyulmaksızın ve haklı sebep olmaksızın feshedildiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının davalı iş yerinde ayakkabı ustası olarak çalıştığı mahkemenin kabulünde olup, fazla çalışma açısından emsal ücret araştırma yazılarında 2006-2007-2008-2009 dönemlerinde ortalama ücret seviyesi bildirilmesine rağmen bu dönemler açısından asgari ücret üzerinden yapılan hesaplamaya itibarla fazla çalışma ücretinin hükme esas alınması hatalıdır.
3- Hizmet süresine göre davacının hak kazandığı 42 günlük ücretli yıllık izninden, ... Bölge Çalışma Müdürlüğü raporunda belirtildiği üzere bakiye 4 gün yıllık ücretli izni bulunduğu tespitine rağmen, bu husus irdelenmeksizin davacının yıllık izin ücreti talebinin reddi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.