MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kadastro sonucu Güneyce Köyü çalışma alanında bulunan 286 ada 3 parsel sayılı 231,71 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle davalı ... ve dava dışı ...adına tespit ve tescil edilmiş; ...hissesi de 16.09.2011 tarihinde satış nedeniyle davalı ... adına tescil edilmiştir. Davacı ..., hibe ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak tapu iptal ve tescil istemiyle dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davanın kabulüne ve çekişmeli taşınmazın tapu kaydının iptali ile davacı ... adına tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, davalı ... tarafından temyiz etmiştir.
Mahkemece, davalı ..."in davaya cevap vermediği, öninceleme aşamasında delil bildirmediği ve öninceleme duruşması sonunda 6100 sayılı HMK"nın 140/5. maddesi uyarınca verilen iki haftalık kesin süre içinde de delil göstermediği gerekçesiyle, daha sonra yaptığı tanık dinletme talebi kabul edilmemiş ve davalının gösterdiği tanık dinlenmeksizin esas hakkında hüküm kurulmuştur. 6100 sayılı HMK"nın 129. maddesi, cevap dilekçesinde nelerin bulunması gerektiğini açıklamış olup bunlar arasında "savunmanın dayanağı olarak ileri sürülen her bir vakıanın hangi delillerle ispat edileceği" hususu da yer almaktadır. Ancak, anılan Yasa"nın 128. maddesi, süresi içinde cevap dilekçesi vermemenin sonucunu "davacının dava dilekçesinde ileri sürdüğü vakıaların tamamını inkar etmiş" sayılması olarak belirtmiştir. O halde, cevap dilekçesi vermeyen davalının, öninceleme duruşması yapılıp tarafların üzerinde anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususlar belirlendikten sonra delil göstermesine yasal bir engel bulunmamaktadır. Öninceleme duruşması sonucu taraflar arasındaki uyuşmazlık somutlaşacağından, bu duruşma sonunda taraflara çekişmeli vakıaların ispatı hususunda delil göstermeleri için süre verilmelidir. HMK"nın 140/5. maddesinde sözü edilen süre, tarafların, daha önce mahkemeye verdikleri dilekçelerinde gösterdikleri ancak henüz sunmadıkları "belge"leri mahkemeye sunmaları ya da başka yerden getirilecek "belge"lerin istenebilmesi için gerekli olan açıklamayı yapmaları amacıyla verilmektedir. Maddenin açık düzenlemesi karşısında, taraflardan, bu madde uyarınca verilen süreye uymama halinde "bir daha delil bildiremeyecekleri ve tanık da gösteremeyecekleri"ni anlamaları beklenemez. Somut olayda mahkemece, süresi içinde cevap dilekçesi vermeyen ve ön inceleme aşamasında da delil bildirmeyen davalıya, öninceleme duruşması sonunda HMK"nın 140/5. maddesi uyarınca iki haftalık süre verilmiş ve ara kararında "HMK 140/5. maddesi gereğince hazır olan taraflara dilekçelerinde belirttikleri ancak henüz sunmadıkları belgeleri mahkemeye sunmaları veya başka yerden getirtilecek belgelerin getirtilebilmesi amacıyla gereken açıklamayı yapmaları" aksi takdirde "o delile dayanmaktan vazgeçilmiş sayılmalarına karar verileceği" ihtar edilmiştir. Söz konusu ara kararda, "tüm delillerin bildirilmesi, tanık listesinin verilmesi, aksi takdirde delil ve tanık bildirmekten vazgeçmiş sayılacağı" anlamına gelebilecek ifadeler bulunmamakta; sadece "belgeler"in sunulması istenmektedir. 140/5. madde uyarınca verilen bu süre, tahkikat sırasında "tanık listesi" için süre verilmesine ya da taraflarca tanık listesi sunulmasına engel sayılamaz. Nitekim HMK"nın 243/1. maddesinin son cümlesi "tanık listesi için kesin süre verildiği ve dinlenme gününün belirlendiği hâllerde, liste verilmemiş olsa dahi taraf, o duruşmada hazır bulundurursa tanıklar dinlenir." hükmünü içermektedir. Hal böyle olunca, mahkemece, usulüne uygun bir kesin süre verilmediği halde davalı tarafın tanık bildirme isteminin reddedilmesi ve davalı tanığı dinlenmeksizin karar verilmesinde isabet bulunmamaktadır. Davalının temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulü ile usul ve yasaya aykırı bulunan hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz edene iadesine, 13.09.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.