MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi. gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 01.06.1995 -13.08.2006 tarihleri arasında çalıştığını, 13.08.2006 tarihinde emeklilik süresinin dolması nedeniyle işten ayrıldığını, son Net ücretinin 800,00 TL olduğunu, iş yerinde Cumartesi – Pazar günleri dahil, dini bayramların 1. Günü hariç, resmi bayramlar dahil çalıştığını, çalışma saatlerinin sabah 04.00- 21.00 arası olduğunu, günde yaklaşık 3,5 saat fazla mesai çalışması yaptığını, işverenden işçilik alacaklarının talebine rağmen ödeme yapılmaması üzerine... Bölge Çalışma Müdürlüğü’ne müracaat ettiğini, yıllık izinlerini hiç kullanmadığını belirterek kıdem tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram-genel tatil, hafta tatili ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 01.02.2006- 10.03.2006 tarihleri arasında mazeretsiz şekilde haber vermeden işi bıraktığını, devamsızlık doğrultusunda davacının iş akdinin 10.03.2006 tarihli ihtarname ile feshedildiğini, tüm izinleri kullandığını, talep edilen alacakların haksız olduğunu ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının 01.06.1995 tarihinde işe başladığı, aksi ispatlanıncaya kadar geçerli olan müfettiş tutanağında davacının 13.08.2006 tarihinde emeklilik nedeniyle işten ayrıldığının işveren tarafından bildirilmiş olduğu ve emekliliğine kadar çalışma süresinin tam olarak işverence bildirildiği, davacının iş akdinin emeklilik nedeni ile sonlandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Mahkemece yıllık izin ücretine faiz yürütülürken faiz başlangıcı olarak dava tarihi denildikten sonra, sehven fesih tarihi olan 13.08.2006 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine denilerek, dava tarihi yerine fesih tarihinin yazılması hatalı olup, bozma nedeni ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun geçici 3/1.maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7.maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına kararverilmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının 2. Bendinin tamamen çıkartılarak, yerine;
“ 2- 2.692,36 TL yıllık ücretli izin alacağının dava tarihi olan 22.10.2007 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” bendinin yazılarak hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.