Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/21718 Esas 2020/15247 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/21718
Karar No: 2020/15247
Karar Tarihi: 14.12.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/21718 Esas 2020/15247 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İlgili mahkeme dosyasının incelenmesi sonucunda, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümlerin incelenmesi yapılmıştır. Hırsızlık suçuna ilişkin temyiz isteminde, sanığın sebep göstermediği görülmüştür. Bu nedenle, temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin temyiz isteminde ise, verilen cezanın miktarı ve türü gözetilerek, istinaf başvurusunun mümkün olmaması nedeniyle temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Kanun maddelerine gelince, hırsızlık suçu nedeniyle verilen hükümle ilgili olarak 5271 sayılı CMK'nın 294. maddesi, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu nedeniyle verilen hükümle ilgili olarak da 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi karara işlenmiştir.

2. Ceza Dairesi 2020/21718 E. , 2020/15247 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : İstinaf isteminin esastan reddi, temyiz isteminin reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 294. maddesinde düzenlenen, ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır."" şeklindeki düzenlemede gözetilerek sanığın temyiz dilekçesinde herhangi bir sebep göstermediğinin anlaşılması karşısında; sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
II-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelinde;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmaması karşısında; temyiz isteminin reddine dair, 28.11.2019 tarihli ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın istem gibi ONANMASINA, 14.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.