MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından, erkeğin kabul edilen davası, kusur belirlemesi, tazminat taleplerinin reddi, nafakanın miktarı yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kadının kabul edilen davası ve ferileri ile kendi tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 10.09.2019 günü duruşmalı temyiz eden davalı-karşı davacı ... vekili Av. ... ile karşı taraf temyiz eden davacı-karşı davalı ... vekili Av. ... geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Taraflarca Türk Medeni Kanunu’nun 166/1. maddesine dayalı olarak açılan karşılıklı boşanma davalarının yapılan yargılaması sonucunda Antalya 6. Aile Mahkemesinin 01.02.2017 tarihli ve 2015/977 esas, 2017/107 karar sayılı kararı ile karşılıklı boşanma davalarının kabulüne, tarafların Türk Medeni Kanunu’nun 166/1-2 maddeleri uyarınca boşanmalarına, tarafların ortak çocuğunun velayet hak ve görevinin davacı-karşı davalı anneye verilmesine, ortak çocuk için aylık 1.000 TL iştirak nafakasına, tarafların maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine hükmedilmiştir.
Anılan karara karşı davacı-karşı davalı kadın tarafından erkeğin davasımn kabulü, kusur belirlemesi, nafakaların miktarı ile reddedilen tazminat talepleri yönünden, davalı-karşı davacı erkek tarafından ise katılma yolu ile kusur belirlemesi, velayet düzenlemesi ve kişisel ilişki yönünden istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
Böylelikle ilk derece mahkemesince kadının davasında verilen boşanma hükmü taraflarca istinaf edilmeyerek kesinleşmiştir.
İstinaf incelemesini yapan Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince 09/05/2017 tarihli ve 2017/740 esas, 2017/633 sayılı karar ile davalı-karşı davacı erkeğin boşanma davasının neden kabul edildiği hususunun gerekçelendirilmediği belirtilerek ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir.
Bölge adliye mahkemesinin kaldırma kararı sonrasında Antalya 6. Aile Mahkemesinin 26.10.2017 tarihli ve 2017/472 esas, 2017/872 sayılı kararı ile karşılıklı boşanma davalarının kabulüne, tarafların Türk Medeni Kanunu’nun 166/1-2 maddeleri uyarınca boşanmalarına, tarafların ortak çocuğunun velayet hak ve görevinin davacı-karşı davalı anneye verilmesine, ortak çocuk için aylık 1.000 TL iştirak nafakasına, tarafların maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine hükmedilmiştir. İlk derece mahkemesi kararı davacı-karşı davalı kadın tarafından, erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri, nafaka miktarına yönelik olarak, davalı-karşı davacı erkek tarafından ise katılma yoluyla kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri, velayet düzenlemesi, kişisel ilişkiye yönelik olarak istinaf edilmişir.
İstinaf incelemesini yapan bölge adliye mahkemesince, ilk derece mahkemesinin 01.02.2017 tarihinde verdiği ilk hükümde kadının davasında verilen boşanma hükmünün taraflarca istinaf edilmeden kesinleştiği hususu nazara alınarak bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde tarafların istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre tarafların sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, duruşma için takdir olunan 2037 TL vekalet ücretinin Esra"dan alınıp Hakkı"ya verilmesine ve 2037 TL vekalet ücretinin Hakkı"dan alınıp Esra"ya verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.14.09.2020 (Pzt.)