Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/5020 Esas 2020/4079 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5020
Karar No: 2020/4079
Karar Tarihi: 15.10.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/5020 Esas 2020/4079 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkum olmuştur. İlk derece mahkemesi tarafından verilen karar Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bozulmuştur. Ancak yapılan yargılamada kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı için suç vasfının tayini ve mahkumiyet hükmü kurulması kanuna aykırı görülmüştür. Bu nedenle istinaf başvurusunun kabul edilmesi ve sanığın tahliye edilmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak ise; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 104/1. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/2-4. maddeleri yer almaktadır.

14. Ceza Dairesi 2019/5020 E. , 2020/4079 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 03.05.2017 gün ve 2013/479 Esas, 2017/112 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olayın intikal şekli, mağdurenin aşamalardaki çelişkili beyanları, HTS kayıtlarının mağdurenin anlatımları ile örtüşmemesi, tanık anlatımı, savunma ile tüm dosya kapsamına göre sanığın, suç tarihinde on yedi yaşında bulunan mağdureye yönelik nitelikli cinsel istismar eylemini cebir, tehdit, hile veya iradeyi etkileyen başka bir nedene dayalı olarak gerçekleştirdiğine dair soyut iddia dışında her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle eylemin 5237 sayılı TCK’nın 104/1. maddesinde düzenlenen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin ilk derece mahkemesince suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet hükmü kurulması karşısında, anılan karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 11.02.2019 gün ve 2018/2170 Esas, 2019/375 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre sanığın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde derhal salıverilmesinin ilgili yerlere en seri şekilde bildirilmesi için müzekkere yazılmasına, dosyanın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 15.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.