Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/1912 Esas 2019/3472 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1912
Karar No: 2019/3472

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/1912 Esas 2019/3472 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, bir miras bırakanın vefatı sonrasında tasarruf bonolarının varlığından haberdar olduklarını iddia ederek, denkleştirici adalet kuralı çerçevesinde tasarruf bonolarının bedeli ile nemalarının davalıdan tahsiline karar verilmesi talebiyle dava açmıştır. Davanın reddine karar verilmiş, istinaf başvurusu da reddedilmiştir. Yapılan inceleme sonucunda, davacıların dayandığı kanunun tasarruf bonolarının ödenmesine ilişkin hükümleriyle birlikte 10 yıllık zaman aşımı süresi de bulunduğu, bu sürenin resen dikkate alınacağı ve hakkın esasını ortadan kaldıracağı sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir. 930 sayılı kanunun tasarruf bonoları hakkındaki hükümlerini düzenleyen 17. Maddesi'nin son fıkrasında belirtilen hükümler kararın gerekçesinde açıklanmıştır.

11. Hukuk Dairesi 2018/1912 E. , 2019/3472 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 19. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 12/04/2017 tarih ve 2016/99 Esas - 2017/151 K. sayılı kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi’nce verilen 24/01/2018 tarih ve 2017/846-2018/63 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacıların miras bırakanı..."un 24/10/2014 tarihinde vefat etmesi sebebiyle mirasçı olduğunu, miras bırakanın uzun yıllar temyiz kudretinden yoksun olarak yaşadığını, 01/02/2016 tarihinde davacıların T.C Maliye Bakanlığına ait nama yazılı tasarruf bonolarının varlığından haberdar olduklarını belirterek fazlaya ilişkin hakların saklı kalmak kaydıyla; denkleştirici adalet kuralı çerçevesinde, söz konusu tasarruf bonoların dava tarihi itibariyle ulaşmış olduğu, gerçek değerinin tespiti ile tasarruf bonoları bedeli 670,00 TL ile nemaları toplamı 102,00 TL olmak üzere toplam 772,00 TL"nin en yüksek banka mevduat faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, 1972 yılında tanzim edilen tasarruf bonolarının süresinin 1 Mart 1982 tarihinde dolduğunu ve bonoların hazine lehine zaman aşımına uğradığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece , iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; Davacının isteminin dayanağının 27/07/1967 tarih ve 930 sayılı kanun hükümleri gereğince tanzim edilmiş olan tasarruf bonoları olduğu, 930 sayılı kanunun 17. Maddesinin son fıkrası "tasarruf bonolarının ödenmeleri gereken tarihten itibaren 10 yıl sonunda zaman aşımına uğrar ve ilgililerin bunlar üzerindeki hakları hazine lehine sakıt olur." hükmünün mevcut olduğu, bu madde metninden de anlaşılacağı üzere, 10 yıllık sürenin resen dikkate alınacak ve hakkın esasını ortadan kaldıracak nitelikte esasen hak düşürücü süre olduğu, gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince Davacılar vekilinin tüm istinaf başvurularının esastan karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir. Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 06/05/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.