Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3528 Esas 2022/1066 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 62, 50/4, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre, Bereket Enerji Üretimi A.Ş. tarafından yapımı sürdürülen Göktaşı II: HES Baraj inşaatında taşeron firma olan Avrasya İnş. Ltd. Şti.'nin bünyesinde çalışan elektrik teknisyeni ...'nın iletim tüneli içerisindeki atık suyun atılmasını sağlayan flayt pompasının arızasını gidermeye çalıştığı sırada elektrik akımına kapılarak hayatını kaybetmesi ile sonuçlanan olayda, Avrasya İnş. Ltd. Şti.'nin ortak müdürleri olan sanıkların sulu ortamda kullanılan pompanın elektrik kaçağı ihtimali üzerine topraklama yapılması ve elektriği kesecek mekanizma oluşturulması şeklindeki önlemleri almamaları nedeniyle tali kusurlu oldukları anlaşılmakla mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiinin kusura, eksik incelemeye, lehe hükümlerin uygulanmadığına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün A ve B fıkralarının beşinci paragraflarında yer alan "50/4" ibaresinden sonra gelmek üzere "maddesi delaletiyle 50/1-a.” ibarelerinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 15/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.