MAHKEMESİ : Bakırköy 20. İş Mahkemesi
TARİHİ : 16/12/2013
NUMARASI : 2013/20-2013/173

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, iş kazası nedeniyle sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, kısa kararda; “ Davalı S. Tekstilkent İstanbul Tekstil İmalat ve Satıcıları Toplu işyeri Yapı Kooperatifi aleyhine açılan davanın reddine, Davalı Tasfiye halinde D. G. Korozyon Kontrol Uygulama San Tic Ltd Şirketi aleyhine açılan davanın kabulu ile ;
25.964,90-TL maddi tazminatın kaza tarihi olan 25/10/2005 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, 1.000,00-TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 25/10/2005 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine,” denilmek suretiyle hüküm tesis edilirken, gerekçeli kararda; “ Davalı S. Tekstilkent İstanbul Tekstil imalat ve Satıcıları Toplu İşyeri Yapı Kooperatifi, D. Boya Kimya AŞ ve D. G. Korozyon Kontrol Uygulama San. Tic Ltd. Şti. aleyhine açılan davanın reddine, Davalı G. K. İnşaat ve Taahhüt Ticaret Anonim Şirketi aleyhine açılan davanın kabulu ile; 25.964,90-TL maddi tazminatın kaza tarihi olan 25/10/2005 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalı G. K. İnşaat ve Taahhüt Ticaret Anonim Şirketi " den tahsili ile davacıya ödenmesine, 1.000,00-TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 25/10/2005 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalı G. Korozyon İnşaat ve Taahhüt Ticaret Anonim Şirketi " den tahsili ile davacıya ödenmesine , denilmek suretiyle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratıldığı görülmektedir.
Hakimin, son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysa ki, 28.06.2011 günlü oturumda tefhim edilen kısa karar ile, gerekçeli kararın çelişkili olduğu zaptın ve kararın incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır. Bu durumda, konuyla ilgili 10.4.1992 tarihli ve 1991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün, yukarıda açıklanan nedenlerle sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
23.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.