Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2013/6604 Esas 2013/8244 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 02/07/2012 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi, kal istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 19/11/2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili, davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, tarafların ...mevkiinde maden işletme izni ile faaliyet gösterdiklerini, tarafların işletme izin alanlarının bir kısmının çakıştığını, dava konusu orman yolunun da bu alanda kaldığını, davacı şirketin çalışma alanına gidebilmesi için davalı tarafından da fiilen yol olarak kullanılan orman yolundan geçmesi gerektiği, davalının orman yoluna bekçi kulubeleri ve bariyerler koymak suretiyle davacı şirketin geçişini engellediğini belirterek elatmanın önlenmesi, davalı tarafından konulan bekçi kulubeleri ve bariyerlerin kaldırılarak hukuka aykırılığın giderilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu yolun orman yolu olmadığını, orman idaresine bedel ödenerek ormanlık alanda davalı şirketin kendi ihtiyacı için açtığı özel yol olduğunu, idari yargının görevli olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalı şirket tarafından orman idaresinden kiralanan yer içerisinde kalan kısmın kapatılmasına yönelik iddia ve taleplerin orman yönetimi tarafından çözümlenmesi gerektiği, davacı taşınmazının genel yol ile bağlantısı bulunmadığı, davacının orman içerisindeki fiili yollardan yararlandırılması için Orman Bakanlığı"na başvurması gerektiği, talebin reddi halinde idare mahkemesine dava açabileceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili ve davalı vekili temyiz etmiştir.
Davaya konu yolun İzmir Orman İşletme Şefliği yol şebeke planında kayıtlı ve haritasına 020 kod no"lu orman yolu olarak işlendiği anlaşılmaktadır. Orman yolu niteliği itibariyle ormancılık hizmetlerine, madencilik hizmetlerine, herkesin kullanımına açık umumun kullanımında olan yoldur. Bilirkişi raporlarına göre, davacı şirketin ruhsatlı çalışma alanına ulaşabileceği tek yolun dava konusu yol olduğu belirtilmiştir.
Mahkemece, öncelikle taraflar arasındaki çekişmeye konu kontrol kulübesi ve bariyerlerin tam olarak hangi alanda (parsel, kadastral yol, orman alanı) bulundukları tespit edilmeli, orman sınırları içerisinde kalıp kalmadığı saptanmalı, çekişmeli yerlerin orman sınırları dışında kaldığı tespit edildiği takdirde davacı şirketin de başkaları gibi bu yoldan yararlanma hakkı bulunduğu da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 30.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.