13. Ceza Dairesi Esas No: 2018/9644 Karar No: 2019/2018 Karar Tarihi: 12.02.2019
Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/9644 Esas 2019/2018 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm sonucunda, sanığın hırsızlık suçundan mahkum olduğu belirtilmiştir. Dosya ve duruşma tutanakları incelendiğinde suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, sanığın eyleminin TCK'nın 142/1-e maddesine uygun olarak değerlendirilmediği ve müştekinin beyanı karşısında zararın ne zaman karşılandığının sorulmayarak TCK'nın 168/1 veya 2. fıkrasının uygulanması gerektiğinin göz ardı edildiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, sanığın temyiz itirazları kabul edilerek kararın bozulması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 142/1-e, 142/1-a ve 5237 sayılı TCK'nın 168/1 veya 2. fıkraları bahsedilmektedir.
13. Ceza Dairesi 2018/9644 E. , 2019/2018 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanığın, müştekinin kaldırıma bıraktığı motorsikleti çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin TCK"nın 142/1-e maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeksizin, gerekçe ile çelişki oluşturacak şekilde TCK"nın 142/1- a maddesinden uygulama yapılması, 2-Müştekinin 26.02.2015 tarihli duruşmada alınan beyanında ise zararın giderildiğini beyan etmesi karşısında, müşteki duruşmaya çağrılıp zararın ne zaman karşılandığı sorularak sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1 veya 2. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan açıklanan nedenle, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 12/02/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.