Mahkemesi : İş Mahkemesi
Dava, Tarım Bağ-Kur sigortalılık süresinin tespiti ve yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkindir.

Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ve davalı Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun HMK’nun 298. maddesinde hüküm kısmında iki tarafa yükletilen hak ve borçların tereddüde yer vermeyecek şekilde belirtilmesi zorunluluğu tekrarlanmıştır. Kısa karar, bir davayı sona erdiren (Niha-i) temyizi mümkün olan son kararlardandır. Bu kararla mahkeme davadan elini çeker ve davayı sona erdirmiş olur. Asıl olan kısa karardır. Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297. maddesine uygun olarak tarafların hak ve yükümlülüklerini açıkça gösteren kısa karar ile daha sonra yazılan gerekçeli kararında buna uygun olarak düzenlenmesi gereklidir. Kararın hüküm fıkrası ile gerekçesi birbirine sıkı sıkıya bağlı olup, aralarında çelişki bulunmaması gerekir. Hükümlerin çelişkiden uzak ve infaza elverişli olması kamu düzeniyle ilgili olup, hükmü temyiz etmeyen yönünden de sonuç doğurması gerekeceği de gözetilerek, gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gerekir.(10/04/1992 gün ve 7/4 sayılı içtihadı birleştirme kararı) Nitekim aynı ilkeler Hukuk Genel Kurulunun 2011/21-23E 268 K, 2012/6-97 E 203 K , 2012/10-149 E 291K sayılı kararlarında da benimsenmiştir.
Kısa kararda, davacının Kurumca kabul edilen süreler haricinde, "01.01.1995 ile 31.07.1995" tarihleri arasında, " 01.01.1996 ile 31.08.1996" tarihleri arasında, " 01.01.1999 ile 31.08.1999" tarihleri arasında... sigortalısı olduğu kabul edildiği halde, hükmün gerekçesinde ise; davacının 1994,1995,1996,1997 ve 1998 yıllarında kesintisiz Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğu açıklanmış; bu nedenle, kısa kararda açıklanan hüküm fıkrası ile hükmün gerekçesi arasında çelişki yaratıldığı anlaşılmıştır.

Mahkemece, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilerek, karar verilmesi gerekirken, hüküm ile gerekçe arasında çelişki oluşturacak şekilde karar verilmiş, olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
O hâlde, davacı ve davalı Kurum vekilleriinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün sair yönleri incelenmeksizin yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 02.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.