Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/6338 Esas 2022/1218 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24.maddesi yeniden düzenlenmiş olan ''Basit Yargılama Usulü ''başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan ''Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, temyizen incelenen kararda mahkemece genel hükümlere göre yargılamaya devam edilip karar verildiği gözetildiğinde mahkemenin uygulama yapılmayacağını ilişkin takdirinin olduğu anlaşılmakla,
Sanığın gözaltında geçirdiği sürenin TCK’nın 63. maddesi gereğince aldığı cezadan mahsubunun infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
Olay günü saat 14:15 sıralarında sanık ...’un sevk ve yönetimindeki çekici ile seyri sırasında olay yerine geldiğinde, ön ilerisinde aynı yönde seyretmekte olan sürücü ... yönetimindeki otomobili geçmek isterken, aracının ön sağ kısmı ile otomobilin sol yan arka kısmından çarpması sonucu otomobilin savrularak orta refüje çıkıp çam ağacına çarptıktan sonra yan yatması sırasında otomobilde bulunan yolculardan ...'un hayati tehlike geçirecek ve hayati fonksiyonlarına etkisi 4. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda; sanığın sevk ve yönetimindeki çekici ile gündüz vakti, yerleşim yerinde, bölünmüş yolda seyri sırasında olay yerine gelip şerit değiştirirken dikkatli olması ve şerit değiştirme kurallarına uygun hareket etmesi gerekirken, gerek ifadeler, gerekse çekiciye ait fren mesafesinin konumu dikkate alındığında bu kurala riayet etmediği, kazanın meydana gelmesine dikkatsizliği, tedbirsizliği ve kurallara aykırı davranışıyla asli kusurlu olduğu anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
5237 sayılı TCK'nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceğinin düzenlendiği; sanığın sürücü belgesi bilgilerinin incelendiğinde, aynı belge numarası adı altında E sınıfı ve B sınıfı sürücü belgesinin bulunduğu, sanık hakkında bu madde hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken, yargılamaya konu kazayı idaresindeki çekici ile yaptığı ve bu nedenle sanığın somut olaya konu taksirle yaralama suçu sebebiyle sadece E sınıfı sürücü belgesinin geri alınabileceği gözetilmeden, sanığa ait sürücü belgesinin ilgili madde hükmünün amacına aykırı şekilde geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; mahkemenin takdiri de göz önüne alınarak hükmün TCK'nın 53/6. maddesinin uygulanması ile ilgili paragrafındaki ‘’B’’ ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 21.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.