MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 15/06/2017 tarih ve 2016/125 E.-2017/231 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 19/02/2018 tarih ve 2017/1321-2018/162 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin dünyanın birçok ülkesinde olduğu gibi Türkiye"de de tescilli "Salem" asıl unsurlu tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalı şirketin ise "Salem gold limestone" ibaresinin tescili için diğer davalı kuruma başvurduğunu, bu başvuruya yaptıkları itirazın reddedildiğini, alınan kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, başvuru konusu ibarenin tescili halinde müvekkiline ait tanınmış markanın ayırt edici karakterinin zarar göreceğini, davalı şirketin müvekkili markasının tanınmışlığından haksız yarar sağlama ihtimalinin bulunduğunu ileri sürerek, YİDK"in 2016-M-1363 sayılı kararının iptaline ve davalı şirket markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, 556 sayılı KHK"nın 8/4 maddesi koşullarının somut olayda bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, dava konusu başvuru ile davacıya ait markalar arasında markaların farklı mallara ilişkin olmaları nedeniyle 556 sayılı KHK"nın 7/1-b ve 8/1-b maddesi koşullarının oluşmadığı, bununla birlikte dava konusu marka başvurusunun asıl unsuru ile davacı markalarının birebir aynı oldukları, bu haliyle başvurunun tescili halinde davacı markasının tanınmışlığından haksız yarar sağlanacağı, yine davacı markasının tanınmışlığının sulandırılacağı gerekçesiyle davanın kabulüne, YİDK"in 05.02.2016 tarih ve 2016-M-1363 sayılı kararının iptaline, davalı şirket adına tescilli markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalı kurum vekili istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı kurum vekili temyiz etmiştir.Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 06/05/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.