Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/17407 Esas 2020/4706 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/17407
Karar No: 2020/4706
Karar Tarihi: 09.09.2020

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/17407 Esas 2020/4706 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, ortaklığın giderilmesi talebiyle davalılar aleyhine dava açmıştır. Davalı ...'un temyiz talebi süresinde olmadığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Mahkeme, ortaklığın satışı yoluyla giderilmesine karar vermiştir. Davalı vekili tarafından yapılan temyiz isteminin süresi geçirildiği gerekçesiyle reddedilmiştir. Kararda İcra ve İflas Kanununun 121. maddesi ve Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432/4. maddesi ve Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'nın belirtilen maddesi açıklanmıştır.
14. Hukuk Dairesi         2016/17407 E.  ,  2020/4706 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

    Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 13.11.2013 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 10.05.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekilince temyizi üzerine temiz isteminin süreden reddine dair verilen 01.07.2016 tarihli hükmün davalı ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
    K A R A R
    Dava, İcra ve İflas Kanununun 121. maddesi gereği ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
    Davacı vekili, müvekkilinin davalılardan ..."in alacaklısı olduğunu, davalıların elbirliği mülkiyeti şeklinde malik oldukları dava konusu 114 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki ortaklığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
    Bir kısım davalılar vekili, taşınmazdaki ortaklığın satış suretiyle giderilmesini istemiştir.
    Mahkemece, davanın kabulüne ve dava konusu taşınmaz üzerindeki ortaklığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmiştir.
    Hükmü, davalı ... vekili temyiz etmiş; mahkemece, 26.07.2016 tarihli ek kararla davalı ... vekilinin temyiz başvurusu süresinde olmadığından temyiz talebinin reddine karar verilmiş; ek karar davalı ... vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
    Mahkeme kararı hükmü temyiz eden davalı vekiline 20.06.2016 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmiş olup, adı geçen davalı vekilince 8 günlük yasal süre geçirildikten sonra 01.07.2016 tarihinde temyiz isteminde bulunulmuştur. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432/4. maddesi ve 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince süresi geçirilen temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın onanması gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı ... vekilinin temyiz itirazlarının reddine ve ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 09/09/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.Başkan

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.