MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 31/01/2017 tarih ve 2015/429 E. - 2017/37 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince verilen 19/02/2018 tarih ve 2017/1322-2018/161 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin "TAÇ" asıl unsurlu tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalı şirketin ise müvekkili markaları ile iltibas oluşturacak derecede benzer olan "TATCH" ibaresinin tescili için diğer davalı kuruma başvurduğunu, müvekkilince bu başvuruya yapılan itirazın MDB tarafından kısmen kabul edildiğini ve "Koruyucu amaçlı olanlar hariç her türlü malzemeden yapılmış iç-dış giysiler, Çoraplar, Baş Giysileri" emtiasının başvurudan çıkarıldığını, "Ayak Giysileri" emtiasının ise başvuru kapsamında bırakıldığını, bu karara yaptıkları itirazın ise YİDK tarafından reddedildiğini, alınan kararın doğru olmadığını, zira başvuru konusu ibarenin müvekkili markalarının serisi olarak algılanacağını, esasen kurum tarafından da işaretler arasında benzerlik bulunduğunun kabul edildiğini ancak "Ayak giysileri" emtiasının müvekkili markaları kapsamında olmadığı için bu mallar yönünden başvurunun devamına karar verildiğini, oysa 25. sınıf ürünlerin müvekkilinin birçok markasının kapsamında bulunduğunu, ayrıca müvekkili markalarının tanınmış marka olduklarını, başvurunun tescili halinde müvekkilinin tanınmış markalarının itibarlarına zarar verileceğini, ayırt edici karakterlerinin zedeleneceğini veya markalardan haksız bir yarar sağlanabileceğini, dolayısıyla başvurunun farklı sınıflarda da tescil edilemeyeceğini ileri sürerek, YİDK"nın 2015-M-8526 sayılı kararının iptaline ve davalı şirket markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili ve davalı şirket temsilcisi, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, dava konusu "TATCH" ibareli işaretin tescil edilmek istenildiği mallar ile davacının tescilli markaların kapsamlarında bulunan mal ve hizmetlerin benzer oldukları, işaretler arasında da benzerlik bulunduğu, dolayısıyla 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas tehlikesinin gerçekleştiği, öte yandan davacının "TAÇ" ibareli markalarının tanınmış oldukları, bununla birlikte uyuşmazlık konusu bütün mallar yönünden iltibas oluştuğundan 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesinin tartışılmasına gerek bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, YİDK"nın 11/09/2015 tarih ve 2015-M-8526 sayılı kararının iptaline, davalı şirket adına tescilli markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalı kurum vekili istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı kurum vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı kurumdan alınmasına, 06/05/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.