Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/8572 Esas 2022/1259 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 400,95 TL maddi tazminata tutuklama tarihinden, 750,00 TL manevi tazminata karar tarihinden işletilecek yasal faiz ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 4.270,00 TL olduğu ve davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 1.150,95 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile yapılmadığı dikkate alınarak, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Gerekçeli karar başlığında, ''13.11.2013'' olan dava tarihinin ''13.04.2021'' olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan Diyarbakır 2 Nolu Devlet Güvenlik Mahkemesinin 2003/148 Esas – 2003/167 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının yasadışı örgüte yardım ve yataklık etmek suçundan 30.05.2003 – 22.07.2003 tarihleri arasında 53 gün gözaltı ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 27.11.2003 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun'da öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 5.000,00 TL maddi tazminata tutuklama tarihinden, 5.000,00 TL manevi tazminata karar tarihinden işleyecek yasal faiz talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 406,62 TL maddi, 3.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden işleyecek yasal faiz ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede; davacı hakkında tazminata esas dosyada gözaltı, tutuklama, tahliye belgelerinin dosya arasına alınması, davacının tutuklu kaldığı sürelerin infaz edilip edilmediği,kabule göre de maddi tazminatın 400,95 TL olması gerektiği, manevi tazminatın fazla olduğu, belirlenen tazminatlara taleple bağlı kalınarak dava dilekçesinde belirtilen tarihlerden faiz uygulanması gerektiği gerekçeleri ile hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, 400,95 TL maddi tazminata tutuklama tarihinden, 750,00 TL manevi tazminata karar tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin, tazminat miktarlarının eksik olduğuna, vekalet ücretinin eksik olduğuna usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ve sair tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 21.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.