MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Beraat

1-Sanık hakkında “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı mahkemece dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında “2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanığa yüklenen “2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırına göre tabi olduğu 5237 sayılı Kanun‘un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihi olan en aleyhe kabulle 31.12.2006 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu konuda aynı yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
3-Sanık hakkında “2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanık hakkında “2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması; sanığın savunmasında, yetkilisi olduğu ... Gıda Temizlik İnşaat San. Tic. Ltd. Şti. isimli şirketi kendisinin kurduğunu, ancak mali durumu nedeniyle işletmeye devam edemediğini, tüm belgelerin şirket muhasebecisi ... isimli kişide bulunduğunu, suçlamayı kabul etmediğini beyan etmesi, sanığın 19.02.2013 tarihli dilekçesinde ise kendisinin ekonomik zorluklar yaşadığını, işini ve evini terk etmek zorunda kaldığını, muhasebeci ...‘nun kendisi gibi işleri bozulan kişiler üzerinden yüksek miktarda kazanç elde ettiğini bildirmesine karşın, dosya içerisinde mevcut 24.11.2011 tarihli ve VDENR-2011-2006/12 sayılı vergi suçu raporu ile ekindeki vergi tekniği raporunda sanığın yetkilisi olduğu şirketin kuruluşundan itibaren sahte fatura düzenleyicisi olduğunun belirtilmesi ve suça konu faturaların tarih ve ayrıntı bilgilerinin dosya içerisinde mevcut olmaması karşısında maddi gerçeğin ve suç tarihinin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; sanığın savunmasında belirttiği muhasebeci ...‘nun açık kimlik ve adres bilgilerinin tespiti ile duruşmaya celbi, CMK‘nın 48. maddesi uyarınca çekinme hakkı hatırlatılarak sanığın beyanları doğrultusunda tanık sıfatıyla beyanına başvurulması, gerekli görülmesi halinde vergi dairesine sanık adına ibraz edilen belgelerdeki imza ve yazıların sanığa veya ...‘ya aidiyeti yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılması, suça konu faturaları kullanan şirket yetkilileri tespit edilerek, faturaları kimden, hangi hukuki ilişkiye dayanarak aldıkları, sanığı tanıyıp tanımadıkları hususlarının ayrıntılı olarak sorulması; fatura ayrıntı bilgilerinin ilgili kurumdan temin edilmesi ve sahte faturaların düzenlendiği tarihin suç tarihi olduğu da gözetilerek suç tarihinin belirlenmesinden sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.