Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/5763 Esas 2018/305 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Hazine vekilinin 28/11/2013 günü tebliğ edilen hükmü CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 24/03/2016 havale tarihli dilekçeyle temyiz ettiği anlaşılmakla, süresinde yapılmayan temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, incelemenin sanıkların temyiz itirazları ile sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması, kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması; bu bağlamda maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından sanıkların tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılması, vergi inceleme raporunda gösterilen ödünç para verdikleri kişilerin tespitiyle suçun mağduru olarak dinlenilmesi, İcra Müdürlükleri nezdinde alacaklı oldukları takip dosyalarının araştırılıp borçluların tanık olarak beyanlarının alınması bundan sonra oluşacak sonuca göre hukuki durumlarının tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden,
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 gün ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 sayılı Kararında da açıklandığı üzere değişik zamanlarda birden fazla kişiye kazanç karşılığı ödünç para verilmesi halinde zincirleme tek tefecilik suçunun oluşacağı nazara alındığında; UYAP üzerinden yapılan incelemede sanıklar ..., ... ve ... hakkında aynı suçtan açılan ... 20. Ağır Ceza Mahkemesine 2014/89 Esas ve ... 5. Ağır Ceza Mahkemesine 2016/397 Esas sayılı
kamu davalarının suç tarihinin tespitiyle, dava dosyalarının akıbetlerinin araştırılması, derdest olmaları halinde, her üç dosya arasında sanıklar yönünden hukuki ve fiili irtibat bulunup bulunmadığı, hukuki kesintinin oluşup oluşmadığı ve zincirleme suç hükümlerinin uygulanma ihtimali açısından davaların birlikte görülmesinde zorunluluk bulunduğundan olanaklı ise bu davalar ile birleştirilmesi, karara çıkmış ise onaylı birer örneğinin dosya içerisine alınması suretiyle davalardaki mağdurların aynı olup olmadığının tespiti ile aynı olması halinde kamu davasının reddine karar verilebileceği, farklı mağdurlara karşı tefecilik suçunun işlenmesi durumunda iddianame ve suç tarihlerine göre hukuki kesintinin gerçekleşmesi halinde ayrı ceza verilmesi gerektiği, hukuki kesintinin gerçekleşmediğinin tespiti halinde ise sanıkların eylemlerinin bir bütün olarak zincirleme tefecilik suçu olarak kabulüyle aynı Kanunun 3 ve 61. maddeleri de gözetilerek tek hüküm kurulması gerektiği nazara alınmadan eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre;
Suç tarihinin mahkemenin kabulüyle 22/05/2009 olduğu anlaşılmakla; sanıklar hakkında TCK"nın 241. maddesinin uygulanması gerektiği halde, 2279 sayılı Kanun ve 90 sayılı KHK kapsamında değerlendirilerek yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 30/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.